|
Μέσα στο άδειο σπίτι σε γυρεύω
και λιώνω που δεν είσαι εδώ
Στη σκέψη τη δική σου ταξιδεύω
μου έχεις λείψει τ’ομολογώ
Αν με θυμάσαι τώρα πια δεν ξέρω
ή κάποιον άλλον αγαπάς
Να ’ξερες Θεέ μου πόσο υποφέρω
που έχεις φύγει και δε γυρνάς
Μακριά σου λιώνω κάθε βραδιά
δεν αντέχω άλλο γύρνα ξανά
το κορμί μου στάχτη στου χωρισμού τη φωτιά
Μακριά σου λιώνω σαν το κερί
σαν τρελός σε ψάχνω βράδυ πρωί
θα πεθάνω φως μου έλα και δωσ’ μου ζωή
Λείπεις μα δεν ξεχνάω τη μορφή σου
και το γλυκό σου το φιλί
στη σκέψη πως δεν είμαι πια μαζί σου
λιώμα με βρίσκει η ανατολή
Αν με θυμάσαι τώρα πια δεν ξέρω
ή κάποιον άλλον αγαπάς
Να ’ξερες Θεέ μου πόσο υποφέρω
που έχεις φύγει και δε γυρνάς
Μακριά σου λιώνω κάθε βραδιά
δεν αντέχω άλλο γύρνα ξανά
το κορμί μου στάχτη στου χωρισμού τη φωτιά
Μακριά σου λιώνω σαν το κερί
σαν τρελός σε ψάχνω βράδυ πρωί
θα πεθάνω φως μου έλα και δωσ’ μου ζωή
|
Mésa sto ádio spíti se girevo
ke lióno pu den ise edó
Sti sképsi ti dikí su taksidevo
mu échis lipsi t’omologó
An me thimáse tóra pia den kséro
í kápion állon agapás
Na ’kseres Theé mu póso ipoféro
pu échis fígi ke de girnás
Makriá su lióno káthe vradiá
den antécho állo girna ksaná
to kormí mu stáchti stu chorismu ti fotiá
Makriá su lióno san to kerí
san trelós se psáchno vrádi pri
tha petháno fos mu éla ke dos’ mu zoí
Lipis ma den ksechnáo ti morfí su
ke to glikó su to filí
sti sképsi pos den ime pia mazí su
lióma me vríski i anatolí
An me thimáse tóra pia den kséro
í kápion állon agapás
Na ’kseres Theé mu póso ipoféro
pu échis fígi ke de girnás
Makriá su lióno káthe vradiá
den antécho állo girna ksaná
to kormí mu stáchti stu chorismu ti fotiá
Makriá su lióno san to kerí
san trelós se psáchno vrádi pri
tha petháno fos mu éla ke dos’ mu zoí
|
