Θέλω την καρδιά να σφίξω
πέτρα πίσω μου να ρίξω
και να φύγω
μάλιστα κύριε
μάλιστα κύριε
Mες στο χρόνο να περάσω
κι αν μπορέσω να ξεχάσω
λίγο λίγο
μάλιστα κύριε
μάλιστα κύριε
Μα τις νυχτιές σαν συλλογιέμαι
τα μάτια της τα μενεξιά
φοβάμαι και αναρωτιέμαι
πως θα σ’ αντέ
πως θα σ’ αντέξω μοναξιά
μάλιστα κύριε
μάλιστα κύριε
Θέλω μια στιγμή να φτάσει
που ότι με κρατάει να σπάσει
να ξεφύγω
μάλιστα κύριε
μάλιστα κύριε
Όλα να τα λησμονήσω
και σε μια γωνιά να σβήσω
λίγο λίγο
μάλιστα κύριε
μάλιστα κύριε
Μα τις νυχτιές σαν συλλογιέμαι
τα μάτια της τα μενεξιά
φοβάμαι και αναρωτιέμαι
πως θα σ’ αντέ
πως θα σ’ αντέξω μοναξιά
μάλιστα κύριε
μάλιστα κύριε
|
Thélo tin kardiá na sfíkso
pétra píso mu na ríkso
ke na fígo
málista kírie
málista kírie
Mes sto chróno na peráso
ki an boréso na ksecháso
lígo lígo
málista kírie
málista kírie
Ma tis nichtiés san sillogiéme
ta mátia tis ta meneksiá
fováme ke anarotiéme
pos tha s’ anté
pos tha s’ antékso monaksiá
málista kírie
málista kírie
Thélo mia stigmí na ftási
pu óti me kratái na spási
na ksefígo
málista kírie
málista kírie
Όla na ta lismoníso
ke se mia goniá na svíso
lígo lígo
málista kírie
málista kírie
Ma tis nichtiés san sillogiéme
ta mátia tis ta meneksiá
fováme ke anarotiéme
pos tha s’ anté
pos tha s’ antékso monaksiá
málista kírie
málista kírie
|