|
Μάνα, γλυκιά μητέρα
μακριά σου νύχτα – μέρα,
αναστενάζω και φωνάζω τ’ όνομά σου,
γλυκιά μου μάνα, αχ, να `μουνα κοντά σου.
Θα `ρθώ, μανούλα μου χρυσή
στην αγκαλιά σου πάλι,
γιατί μανούλα στη ζωή
δεν ξανακάνω άλλη.
Μάνα, γλυκιά μητέρα
κουράγιο, φτάνει η μέρα
που θα γυρίσω στης πατρίδας το μουράγιο
και θα φιλήσω το χέρι σου το άγιο.
Θα `ρθώ, μανούλα μου χρυσή
στην αγκαλιά σου πάλι,
γιατί μανούλα στη ζωή
δεν ξανακάνω άλλη
|
Mána, glikiá mitéra
makriá su níchta – méra,
anastenázo ke fonázo t’ ónomá su,
glikiá mu mána, ach, na `muna kontá su.
Tha `rthó, manula mu chrisí
stin agkaliá su páli,
giatí manula sti zoí
den ksanakáno álli.
Mána, glikiá mitéra
kurágio, ftáni i méra
pu tha giríso stis patrídas to murágio
ke tha filíso to chéri su to ágio.
Tha `rthó, manula mu chrisí
stin agkaliá su páli,
giatí manula sti zoí
den ksanakáno álli
|
