|
Έτυχε να με γεννήσεις
και ζωή να μου χαρίσεις
στον πιο δύσκολο καιρό
μάνα πού ζω
Το βαρκάκι που με φέρνει
εμπατάρησε και γέρνει
πες μου πού να κρατηθώ
πού να σταθώ
Η ελπίδα μας χαμένη
και η μοίρα μας γραμμένη
στου διαβόλου το κιτάπι
να του βγει το μάτι
Ένα τέτοιο χαρακτήρα
μάνα μου από ποιον τον πήρα
σε ποιον έμοιασα να ξέρω
που υποφέρω
Όλα γύρω με πειράζουν
και γρουσούζη με φωνάζουν
με πληγώνει ό,τι δω
μάνα πού ζω
Η ελπίδα μας χαμένη
και η μοίρα μας γραμμένη
στου διαβόλου το κιτάπι
να του βγει το μάτι.
Το παιγνίδι τους στημένο
για τα γούστα τους φτιαγμένο
βόλτα φέρνει και γυρίζει
και μας ορίζει
Παίρνω και αφήνω δρόμους
και με τους δικούς μου νόμους
και ένα ξεχασμένο αστέρι
που έχω ταίρι
Η ελπίδα μας χαμένη
και η μοίρα μας γραμμένη
στου διαβόλου το κιτάπι
να του βγει το μάτι.
|
Έtiche na me gennísis
ke zoí na mu charísis
ston pio dískolo keró
mána pu zo
To varkáki pu me férni
ebatárise ke gérni
pes mu pu na kratithó
pu na stathó
I elpída mas chaméni
ke i mira mas gramméni
stu diavólu to kitápi
na tu vgi to máti
Έna tétio charaktíra
mána mu apó pion ton píra
se pion émiasa na kséro
pu ipoféro
Όla giro me pirázun
ke grusuzi me fonázun
me pligóni ó,ti do
mána pu zo
I elpída mas chaméni
ke i mira mas gramméni
stu diavólu to kitápi
na tu vgi to máti.
To pegnídi tus stiméno
gia ta gusta tus ftiagméno
vólta férni ke girízi
ke mas orízi
Perno ke afíno drómus
ke me tus dikus mu nómus
ke éna ksechasméno astéri
pu écho teri
I elpída mas chaméni
ke i mira mas gramméni
stu diavólu to kitápi
na tu vgi to máti.
|
