|
Όταν θα δεις τη μάνα μου
τώρα που θα τώρα που θα γυρίσεις
δωσ’ της αυτό το γράμμα μου
και να μου τη και να μου τη φιλήσεις
Μάνα, μανούλα μου γλυκιά
το όνομα σου λέω
κι όταν λαβαίνω γράμμα σου
απ’ τη χαρά μου κλαίω
Κι αν χρόνια ξενιτεύτηκα
να ξεχαστεί να ξεχαστεί δεν κάνει
όποιος ξεχνάει τη μάνα του
και τον Θεό και τον Θεό τον χάνει
|
Όtan tha dis ti mána mu
tóra pu tha tóra pu tha girísis
dos’ tis aftó to grámma mu
ke na mu ti ke na mu ti filísis
Mána, manula mu glikiá
to ónoma su léo
ki ótan laveno grámma su
ap’ ti chará mu kleo
Ki an chrónia kseniteftika
na ksechasti na ksechasti den káni
ópios ksechnái ti mána tu
ke ton Theó ke ton Theó ton cháni
|
