Αχ, τι ντροπή, τέτοια ντροπή
μάνα μου και πως βγαίνει
όσο κι αν τρέξει ο ποταμός
μάνα μου δε την πλένει
Τι να μου κάνουν δάκρυα δυο
και στεναγμοί σαρανταδυό, μανούλα μου
τι κι αν το δάκρυ μου νωπό
βουβό το στόμα και πικρό, μανούλα μου
Και τρέχω κάποιον για να βρω
να με ρωτάει και τον ρωτώ
τι θα γενεί, τι θα γενεί
ποιος θα πονεί, ποιος θα πονεί
μανούλα μου, μανούλα μου
Τι να μου κάνουν δάκρυα δυο
και στεναγμοί σαρανταδυό, μανούλα μου
τι κι αν το δάκρυ μου νωπό
βουβό το στόμα και πικρό, μανούλα μου
|
Ach, ti ntropí, tétia ntropí
mána mu ke pos vgeni
óso ki an tréksi o potamós
mána mu de tin pléni
Ti na mu kánun dákria dio
ke stenagmi sarantadió, manula mu
ti ki an to dákri mu nopó
vuvó to stóma ke pikró, manula mu
Ke trécho kápion gia na vro
na me rotái ke ton rotó
ti tha geni, ti tha geni
pios tha poni, pios tha poni
manula mu, manula mu
Ti na mu kánun dákria dio
ke stenagmi sarantadió, manula mu
ti ki an to dákri mu nopó
vuvó to stóma ke pikró, manula mu
|