Μαντήλι κόκκινο | Mantíli kókkino

Σαν έχω ντέρτια ντέρτια και καημούς
δένω τον ήλιο μαντήλι στο λαιμό
κι απέ βουτάω, βουτάω στο πέλαγο
βουτάω στο πέλαγο και πνίγω τον καημό

Μαντήλι κόκκινο τον ήλιο δένω
τον ήλιο δένω στο λαιμό
τρελοανασταίνομαι, τρελοπεθαίνω
Θεός κι εγώ με το Θεό

Κι αν είναι η πίκρα, η πίκρα μου βαθιά
σπάω την πέτρα, την πέτρα στη γροθιά
κι απέ βουτάω, βουτάω δροσίζομαι
βουτάω, δροσίζομαι μες την ξερολιθιά

San écho ntértia ntértia ke kaimus
déno ton ílio mantíli sto lemó
ki apé vutáo, vutáo sto pélago
vutáo sto pélago ke pnígo ton kaimó

Mantíli kókkino ton ílio déno
ton ílio déno sto lemó
treloanastenome, trelopetheno
Theós ki egó me to Theó

Ki an ine i píkra, i píkra mu vathiá
spáo tin pétra, tin pétra sti grothiá
ki apé vutáo, vutáo drosízome
vutáo, drosízome mes tin kserolithiá