|
Λες και βγήκες από παραμύθι,
λες και ήσουνα αυτό που λείπει
από της ζωής μου τη γραμμή,
την ερωτική μου διαδρομή.
Κι εσύ με σώμα που σκορπά φωτιές
και με ματιά που ρίχνει σαϊτιές
απειλείς και αδιαφορείς,
κάνεις ό,τι θες κι ό,τι μπορείς.
Μαριάννα, Μαριάννα,
σαν τον ήλιο το κορμί μου καις.
Η αγάπη σου η τσιγγάνα
κάθε νύχτα αλλάζει αγκαλιές.
Μαριάννα, Μαριάννα,
ψάχνω αστέρια για να κάνω ευχές,
στου κορμιού σου τα σκοτάδια
να περάσω ατέλειωτες βραδιές.
Κάθε μέρα που περνά
το μυαλό μου τυραννά
που δε σ’ έχω αγκαλιά
και αλλού κερνάς φιλιά.
Κι εσύ με σώμα που σκορπά φωτιές
και με ματιά που ρίχνει σαϊτιές
απειλείς και αδιαφορείς,
κάνεις ό,τι θες κι ό,τι μπορείς.
|
Les ke vgíkes apó paramíthi,
les ke ísuna aftó pu lipi
apó tis zoís mu ti grammí,
tin erotikí mu diadromí.
Ki esí me sóma pu skorpá fotiés
ke me matiá pu ríchni saitiés
apilis ke adiaforis,
kánis ó,ti thes ki ó,ti boris.
Mariánna, Mariánna,
san ton ílio to kormí mu kes.
I agápi su i tsingána
káthe níchta allázi agkaliés.
Mariánna, Mariánna,
psáchno astéria gia na káno efchés,
stu kormiu su ta skotádia
na peráso atéliotes vradiés.
Káthe méra pu perná
to mialó mu tiranná
pu de s’ écho agkaliá
ke allu kernás filiá.
Ki esí me sóma pu skorpá fotiés
ke me matiá pu ríchni saitiés
apilis ke adiaforis,
kánis ó,ti thes ki ó,ti boris.
|
