|
Μέσα στις λίμνες των ματιών μου
σαν των Ιωαννίνων δυο
φάντασμα η κυρά Φροσύνη
να πνίγεται κι εγώ να ζω
φάντασμα η κυρά Φροσύνη
να πνίγεται κι εγώ να ζω
Μάτια μου μάτια μου
λιμνοθάλασσες καθρέφτες
να περνάς, να κοιτάς
και να βλέπεις ποιοι είν’ οι φταίχτες
μάτια μου μάτια μου
λιμνοθάλασσες καθρέφτες
να περνάς να κοιτάς
και να βλέπεις ποιοι είν’ οι φταίχτες
Στις θάλασσες των ομματιών μου
σαν του Ευξείνου Πόντου δυο
πέσε να δροσιστείς μωρό μου
και μη φοβάσαι εγώ είμ’ εδώ
πέσε να δροσιστείς μωρό μου
και μη φοβάσαι εγώ είμ’ εδώ
Μάτια μου μάτια μου
λιμνοθάλασσες καημένες
να βουτάν’ οι καρδιές
και να βγαίνουν στεγνωμένες
Μάτια μου μάτια μου
λιμνοθάλασσες καημένες
να βουτάν’ οι καρδιές
και να βγαίνουν στεγνωμένες
|
Mésa stis límnes ton matión mu
san ton Ioannínon dio
fántasma i kirá Frosíni
na pnígete ki egó na zo
fántasma i kirá Frosíni
na pnígete ki egó na zo
Mátia mu mátia mu
limnothálasses kathréftes
na pernás, na kitás
ke na vlépis pii in’ i ftechtes
mátia mu mátia mu
limnothálasses kathréftes
na pernás na kitás
ke na vlépis pii in’ i ftechtes
Stis thálasses ton ommatión mu
san tu Evksinu Póntu dio
pése na drosistis moró mu
ke mi fováse egó im’ edó
pése na drosistis moró mu
ke mi fováse egó im’ edó
Mátia mu mátia mu
limnothálasses kaiménes
na vután’ i kardiés
ke na vgenun stegnoménes
Mátia mu mátia mu
limnothálasses kaiménes
na vután’ i kardiés
ke na vgenun stegnoménes
|
