Μαύρη η ώρα που σ’ αντάμωσα,
τσάμπα την καρδιά χαράμισα,
κι είναι η πίκρα μου μεγάλη
μα θα το βρεις από άλλη,
κι είναι η πίκρα μου μεγάλη
μα θα το βρεις από άλλη.
Χρόνια που με γλέντησες καλά,
τώρα με πετάς έναν παρά,
μ’ έφερες σ’ αυτό το χάλι
μα θα το βρεις από άλλη,
μ’ έφερες σ’ αυτό το χάλι
μα θα το βρεις από άλλη.
Για χατήρι σου μαρτύρησα
και κουβέντα δε σου γύρισα,
ε ρε φίλε μου, χαλάλι
και να το βρεις από άλλη.
|
Mavri i óra pu s’ antámosa,
tsába tin kardiá charámisa,
ki ine i píkra mu megáli
ma tha to vris apó álli,
ki ine i píkra mu megáli
ma tha to vris apó álli.
Chrónia pu me gléntises kalá,
tóra me petás énan pará,
m’ éferes s’ aftó to cháli
ma tha to vris apó álli,
m’ éferes s’ aftó to cháli
ma tha to vris apó álli.
Gia chatíri su martírisa
ke kuvénta de su girisa,
e re fíle mu, chaláli
ke na to vris apó álli.
|