|
Δεν ξέρω αν θα γίνεις στα μάτια μου δάκρυ
που αφήνει κάθε χωρισμός
μα απόψε να μείνεις κι η νύχτα να πάρει
ζωή με της φωτιάς σου το φως
Τον ήλιο θα σβήσω να μη σε ξυπνήσω
κοιμησου αγκαλιά μου εδώ
για σένα τα πάντα μπορώ
Μαζί σου νιώθω να ’μαι τόσο δυνατός
κι ότι με πλήγωσε δεν έχει σημασία
δεν είναι ο κόσμος που ονειρεύτηκα αυτός
μα σ’ αγαπάω και η ζωή μου παίρνει αξία
Δεν ξέρω αν θ’ αφήσεις πληγές και σημάδια
που δε θα τα σβήσει ο καιρός
μακριά σου η ζωή μου ήταν πάντοτε άδεια
κι ο κόσμος μου τόσο μικρός
Τα μάτια σου κλείσε τα μαλλιά σου αν θες λύσε
κοιμησου αγκαλιά μου εδώ
για σένα υπάρχω εγώ
Μαζί σου νιώθω να ’μαι τόσο δυνατός
κι ότι με πλήγωσε δεν έχει σημασία
δεν είναι ο κόσμος που ονειρεύτηκα αυτός
μα σ’ αγαπάω και η ζωή μου παίρνει αξία
Τα μάτια σου κλείσε τα μαλλιά σου αν θες λύσε
για σένα υπάρχω εγώ
|
Den kséro an tha ginis sta mátia mu dákri
pu afíni káthe chorismós
ma apópse na minis ki i níchta na pári
zoí me tis fotiás su to fos
Ton ílio tha svíso na mi se ksipníso
kimisu agkaliá mu edó
gia séna ta pánta boró
Mazí su niótho na ’me tóso dinatós
ki óti me plígose den échi simasía
den ine o kósmos pu onireftika aftós
ma s’ agapáo ke i zoí mu perni aksía
Den kséro an th’ afísis pligés ke simádia
pu de tha ta svísi o kerós
makriá su i zoí mu ítan pántote ádia
ki o kósmos mu tóso mikrós
Ta mátia su klise ta malliá su an thes líse
kimisu agkaliá mu edó
gia séna ipárcho egó
Mazí su niótho na ’me tóso dinatós
ki óti me plígose den échi simasía
den ine o kósmos pu onireftika aftós
ma s’ agapáo ke i zoí mu perni aksía
Ta mátia su klise ta malliá su an thes líse
gia séna ipárcho egó
|
