Έχω ξεμείνει σε μια στάση μοναξιάς
κι αστέρια πέφτουν στο παλιό παλτό μου
Είσαι για μένα το φεγγάρι της καρδιάς
που τριγυρίζει μέσα στ’ όνειρό μου
Ποιο παραμύθι σ’ έχει πάρει μακριά
και πού αφήνεις της αγάπης σου τα ίχνη
τα βλέμματά μου αστραπές στα σκοτεινά
μα ένα δρόμο η καρδιά σου δε μου δείχνει
Μαζί σου και στην κόλαση θα πάω
αρκεί να έρθεις να μου πεις δυο λόγια τρυφερά
να σ’ αγκαλιάζω και να σε φιλάω
σα να ‘ναι η πρώτη και η τελευταία μας φορά
Παραδομένος σε μια νύχτα σιωπηλή
αναρωτιέμαι που να είσαι τώρα
μου έχεις δώσει μια υπόσχεση θολή
κι εγώ φοβάμαι σαν παιδί στην μπόρα
Μαζί σου και στην κόλαση θα πάω
αρκεί να έρθεις να μου πεις δυο λόγια τρυφερά
να σ’ αγκαλιάζω και να σε φιλάω
σα να ‘ναι η πρώτη και η τελευταία μας φορά
|
Έcho ksemini se mia stási monaksiás
ki astéria péftun sto palió paltó mu
Ise gia ména to fengári tis kardiás
pu trigirízi mésa st’ óniró mu
Pio paramíthi s’ échi pári makriá
ke pu afínis tis agápis su ta íchni
ta vlémmatá mu astrapés sta skotiná
ma éna drómo i kardiá su de mu dichni
Mazí su ke stin kólasi tha páo
arki na érthis na mu pis dio lógia triferá
na s’ agkaliázo ke na se filáo
sa na ‘ne i próti ke i teleftea mas forá
Paradoménos se mia níchta siopilí
anarotiéme pu na ise tóra
mu échis dósi mia ipóschesi tholí
ki egó fováme san pedí stin bóra
Mazí su ke stin kólasi tha páo
arki na érthis na mu pis dio lógia triferá
na s’ agkaliázo ke na se filáo
sa na ‘ne i próti ke i teleftea mas forá
|