Μες στη θλίψη μου
Την ατέλειωτη παραίσθηση μου
Τις ψυχρές μου στιγμές
Το τηλέφωνο χτυπά εκείνη με ρωτά
τι κάνεις; μια χαρά
Και έτσι μπλέχτηκα
Μες τα λόγια της σαν φυλακή μου
Στην γλυκιά τις μορφή
Όλα γίναν ξαφνικά σε μένα πως γυρνά
Δεν πιστεύω μ’ αγαπά
Μαζί θα ζήσουμε, δε θα χωρίσουμε
και τα παλιά μας θα συνεχίσουμε
τι κι αν δακρύσαμε όλα σβήσαν
μην φοβάσαι μη σε νοιάζει
Μαζί θα ζήσουμε, δε θα χωρίσουμε
και τα παλιά μας θα συνεχίσουμε
τι κι αν δακρύσαμε όλα σβήσαν
μην φοβάσαι μη σε νοιάζει, μη σε νοιάζει
Νιώθω έντονα
συναισθήματα να με τυλίγουν
και η μορφή σου γυρνά
το μυαλό μου διαπερνά, κι αισθάνομαι ξανά
μια αγάπη που πονά
Είσαι πλάι μου
Κι ένα λόγο βρήκα για να ζήσω
Και για σένα τρελός
Ήσουν πάντα η αφορμή να νιώθω τη ζωή
Και στα μάτια σου το φως
Μαζί θα ζήσουμε, δε θα χωρίσουμε
και τα παλιά μας θα συνεχίσουμε
τι κι αν δακρύσαμε όλα σβήσαν
μην φοβάσαι μη σε νοιάζει
Μαζί θα ζήσουμε, δε θα χωρίσουμε
και τα παλιά μας θα συνεχίσουμε
τι κι αν δακρύσαμε όλα σβήσαν
μην φοβάσαι μη σε νοιάζει, μη σε νοιάζει
|
Mes sti thlípsi mu
Tin atélioti paresthisi mu
Tis psichrés mu stigmés
To tiléfono chtipá ekini me rotá
ti kánis; mia chará
Ke étsi bléchtika
Mes ta lógia tis san filakí mu
Stin glikiá tis morfí
Όla ginan ksafniká se ména pos girná
Den pistevo m’ agapá
Mazí tha zísume, de tha chorísume
ke ta paliá mas tha sinechísume
ti ki an dakrísame óla svísan
min fováse mi se niázi
Mazí tha zísume, de tha chorísume
ke ta paliá mas tha sinechísume
ti ki an dakrísame óla svísan
min fováse mi se niázi, mi se niázi
Niótho éntona
sinesthímata na me tilígun
ke i morfí su girná
to mialó mu diaperná, ki esthánome ksaná
mia agápi pu poná
Ise plái mu
Ki éna lógo vríka gia na zíso
Ke gia séna trelós
Ήsun pánta i aformí na niótho ti zoí
Ke sta mátia su to fos
Mazí tha zísume, de tha chorísume
ke ta paliá mas tha sinechísume
ti ki an dakrísame óla svísan
min fováse mi se niázi
Mazí tha zísume, de tha chorísume
ke ta paliá mas tha sinechísume
ti ki an dakrísame óla svísan
min fováse mi se niázi, mi se niázi
|