Ντύστε μας λοιπόν
με τις χλαμύδες τις κόκκινες
εγώ τον έρωτα πάλι θα ζητώ
μες στις ματιές τις ανθρώπινες.
Χριστέ μου πόσο ομόρφυνες
το σταυρό.
Βάλτε μας λοιπόν
και τα στεφάνια τα αγκάθινα
εγώ από έρωτα ξέρω θα χαθώ
κι όχι από άλλο αμάρτημα.
Ψευτιά και αισθήματα χάρτινα,
την αγαπώ.
Μαζί της στον ίδιο το σταυρό
θέλω να ξεψυχήσω
καρφώστε την πάνω μου λοιπόν
για να ξαναμαρτήσω.
Σβήστε μας λοιπόν
με τα καρφιά σας στο τέρμα μας
εγώ τον έρωτα πάλι θα ζητώ
καθώς κυλάει το αίμα μας
στο θολωμένο βλέμμα μας
στο σταυρό.
|
Ntíste mas lipón
me tis chlamídes tis kókkines
egó ton érota páli tha zitó
mes stis matiés tis anthrópines.
Christé mu póso omórfines
to stavró.
Oálte mas lipón
ke ta stefánia ta agkáthina
egó apó érota kséro tha chathó
ki óchi apó állo amártima.
Pseftiá ke esthímata chártina,
tin agapó.
Mazí tis ston ídio to stavró
thélo na ksepsichíso
karfóste tin páno mu lipón
gia na ksanamartíso.
Svíste mas lipón
me ta karfiá sas sto térma mas
egó ton érota páli tha zitó
kathós kilái to ema mas
sto tholoméno vlémma mas
sto stavró.
|