|
Οδηγούσα στη μεσογείων
κι είχα το ύφος το γνωστό,
των χιλίων καρδινάλιων
γυαλιά καπέλο κι η διάθεση μου
δεμένη με τον ουρανό και με μία κλωστή μαζί μου
και σε βλέπω και το τιμόνι
με πηγαίνει να φιλήσω μία κολόνα τόσο μονή
στα δυο μου μάτια κάνεις πρεμιέρα
να ‘χα Θεέ μου κι άλλα τόσα,
να σε βλέπω όλη μέρα
Πως σε λένε, πως με λένε
ας τ’ αφήσουμε στη μέση
ζω το τώρα, δε με νοιάζει
αν θα μείνεις για μία νύχτα η αν αυτό θα γίνει σχέση
δε με ξέρεις, δε σε ξέρω
μα μπορώ να σου προσφέρω
μες στον κόσμο το δικό μου
μία καρδία να σε σκεπάζει
κι ένα σ’ αγαπώ του δρόμου
Οδηγούσα, μονολογούσα
πως έρωτας για μένα πήρε πια την κατιούσα
ένα τσιγάρο κι η διάθεση μου
με βάρια μελαγχολία σε κατάσταση κίνδυνου.
Πως σε λένε, πως με λένε
ας τ’ αφήσουμε στη μέση
ζω το τώρα, δε με νοιάζει
αν θα μείνεις για μία νύχτα η αν αυτό θα γίνει σχέση
δε με ξέρεις, δε σε ξέρω
μα μπορώ να σου προσφέρω
μες στον κόσμο το δικό μου
μία καρδία να σε σκεπάζει
κι ένα σ’ αγαπώ του δρόμου
|
Odigusa sti mesogion
ki icha to ífos to gnostó,
ton chilíon kardinálion
gialiá kapélo ki i diáthesi mu
deméni me ton uranó ke me mía klostí mazí mu
ke se vlépo ke to timóni
me pigeni na filíso mía kolóna tóso moní
sta dio mu mátia kánis premiéra
na ‘cha Theé mu ki álla tósa,
na se vlépo óli méra
Pos se léne, pos me léne
as t’ afísume sti mési
zo to tóra, de me niázi
an tha minis gia mía níchta i an aftó tha gini schési
de me kséris, de se kséro
ma boró na su prosféro
mes ston kósmo to dikó mu
mía kardía na se skepázi
ki éna s’ agapó tu drómu
Odigusa, monologusa
pos érotas gia ména píre pia tin katiusa
éna tsigáro ki i diáthesi mu
me vária melagcholía se katástasi kíndinu.
Pos se léne, pos me léne
as t’ afísume sti mési
zo to tóra, de me niázi
an tha minis gia mía níchta i an aftó tha gini schési
de me kséris, de se kséro
ma boró na su prosféro
mes ston kósmo to dikó mu
mía kardía na se skepázi
ki éna s’ agapó tu drómu
|
