Δεν αξίζει τον κόπο
στα παλιά να γυρίσω,
τώρα βρήκα τον τρόπο
τη ζωή να γνωρίσω.
Δε θα κλάψω κοντά σου
τα χαμένα μου χρόνια,
την αγάπη ζητάω,
δε γυρεύω συμπόνια.
Με τον οίκτο να ζήσω
δεν μπορώ ούτε ώρα
την καρδιά μου θα πείσω
πως γεννήθηκα τώρα.
Δεν αξίζει να κλάψω
στα παλιά μου τα λάθη,
τώρα ξέρω ποια είναι
τα ανθρώπινα πάθη.
Δε θα μείνω κοντά σου,
δε γυρεύω ευθύνες
κι οι στιγμές που θα ζήσω
δε θα μοιάζουν μ’ εκείνες.
Με τον οίκτο να ζήσω
δεν μπορώ ούτε ώρα,
την καρδιά μου θα πείσω
πως γεννήθηκα τώρα.
|
Den aksízi ton kópo
sta paliá na giríso,
tóra vríka ton trópo
ti zoí na gnoríso.
De tha klápso kontá su
ta chaména mu chrónia,
tin agápi zitáo,
de girevo sibónia.
Me ton ikto na zíso
den boró ute óra
tin kardiá mu tha piso
pos genníthika tóra.
Den aksízi na klápso
sta paliá mu ta láthi,
tóra kséro pia ine
ta anthrópina páthi.
De tha mino kontá su,
de girevo efthínes
ki i stigmés pu tha zíso
de tha miázun m’ ekines.
Me ton ikto na zíso
den boró ute óra,
tin kardiá mu tha piso
pos genníthika tóra.
|