Η μέρα αρχίζει και χάνεται
τα μάτια κλείνουν βαριά
Μια ξένη πίκρα σ’ αγάπησε, σε πονά.
Σ’ ένα τραγούδι θα κρύβεσαι
με ίδιους στίχους ξανά.
Η νύχτα πάλι σε κέρδισε σε χαιρετά.
Αλλάζεις, αλλάζεις
αλλάζεις, αλλάζεις
μέρα τη μέρα και με τρομάζεις.
Τις νύχτες κρύβεις την γύμνια σου
σε ένα καθρέπτη μπροστά
θες να κοιμήσεις τον φόβο σου
σε ξέρω καλά.
Σ’ ένα τραγούδι θα κρύβεσαι
με ίδιους στίχους ξανά
η νύχτα πάλι σε κέρδισε σε χαιρετά.
Αλλάζεις, αλλάζεις
αλλάζεις, αλλάζεις
μέρα τη μέρα και με τρομάζεις.(χ2)
|
I méra archízi ke chánete
ta mátia klinun variá
Mia kséni píkra s’ agápise, se poná.
S’ éna tragudi tha krívese
me ídius stíchus ksaná.
I níchta páli se kérdise se cheretá.
Allázis, allázis
allázis, allázis
méra ti méra ke me tromázis.
Tis níchtes krívis tin gimnia su
se éna kathrépti brostá
thes na kimísis ton fóvo su
se kséro kalá.
S’ éna tragudi tha krívese
me ídius stíchus ksaná
i níchta páli se kérdise se cheretá.
Allázis, allázis
allázis, allázis
méra ti méra ke me tromázis.(ch2)
|