|
Σε όποια σελίδα της ζωής αν ψάξεις τον Θεό να δεις
σκιάχτρα και άβυσσο θα βρεις
ράσα με μαύρα τέρατα πήραν μορφή ανθρώπου
κι ένα βιβλίο απόγνωσης η μοίρα αυτού του τόπου.
Η ελπίδα γέμισε πληγές, χορτάτοι και υποκριτές
θρησκείες διαχειρίζονται, πανάγιοι βαφτίζονται
σε λάσπη καθρεφτίζονται.
Για θρόνους και για ενθρόνιση μιλάνε οι ανθρωπίδες
υπνωτικό σου δίνουνε με θεϊκές φροντίδες
αφού στη μοιρασιά της γης τα αρπάξαμε όλα εμείς
στον ουρανό θα βοσκηθείς, μη χάνεις τις ελπίδες.
Αυτός ο οίκος του θεού αντί για σπίτι του λαού
με όλα τα αίσχη της ντροπής έγινε οίκος ανοχής
μ’ εταίρες κι εταιρίες, μέτοχοι μ’ ευκαιρίες.
Για πείτε μου Αφέντες μου, που κράτος πλούτου γίνατε
και λόγο δε μας δίνετε, ερώτηση σας κάνω να μάθω
ερώτηση σας κάνω να μάθω πριν πεθάνω
για πείτε μου, Αφέντες μου, να μάθω πριν πεθάνω.
Πότε σας μίλησε ο Χριστός απ’ το σταυρό του επάνω
για θρόνους και για Mercedes, για στέμματα στις κεφαλές
για εξοχικά χλιδάτα, για αποθέματα ευρώ, μισθούς και φεουδάτα
πότε σας μίλησε ο Χριστός απ’ το σταυρό του επάνω
για στέμματα στις κεφαλές, για χρυσοκέντητες στολές
για πείτε μου. Αφέντες μου. να μάθω πριν πεθάνω
πότε σας μίλησε ο Χριστός απ’ το σταυρό του επάνω
για θρόνους και για Mercedes, για χρυσοκέντητες στολές
για εξοχικά χλιδάτα, για αποθέματα ευρώ, μισθούς και φεουδάτα
πότε σας μίλησε ο Χριστός απ’ το σταυρό του επάνω
για πείτε μου, Αφέντες μου, να μάθω, να μάθω πριν πεθάνω.
Σφετεριστές και έμποροι, Χριστός θα πει αγάπη και αίμα από το Γολγοθά
δώστε τα όλα στα παιδιά που συντρίβει της μοίρας η ποδιά
δε σας ανήκει τίποτα, παρά ένας χιτώνας
πάρτε το κάπως σοβαρά δώστε τα όλα στα παιδιά, αλλάζει ο αιώνας.
Κι αν στη γιαγιά βουλώσατε το στόμα μ’ αποστούπια
ο ποιητής μου έμαθε «να ξέρεις, σάρκα τρούπια
δεν είν’ τα νιάτα υποταγή, μα δαίμονας που σπάζει τα καλούπια»
|
Se ópia selída tis zoís an psáksis ton Theó na dis
skiáchtra ke ávisso tha vris
rása me mavra térata píran morfí anthrópu
ki éna vivlío apógnosis i mira aftu tu tópu.
I elpída gémise pligés, chortáti ke ipokrités
thriskies diachirízonte, panágii vaftízonte
se láspi kathreftízonte.
Gia thrónus ke gia enthrónisi miláne i anthropídes
ipnotikó su dínune me theikés frontídes
afu sti mirasiá tis gis ta arpáksame óla emis
ston uranó tha voskithis, mi chánis tis elpídes.
Aftós o ikos tu theu antí gia spíti tu lau
me óla ta eschi tis ntropís égine ikos anochís
m’ eteres ki eteríes, métochi m’ efkeríes.
Gia pite mu Aféntes mu, pu krátos plutu ginate
ke lógo de mas dínete, erótisi sas káno na mátho
erótisi sas káno na mátho prin petháno
gia pite mu, Aféntes mu, na mátho prin petháno.
Póte sas mílise o Christós ap’ to stavró tu epáno
gia thrónus ke gia Mercedes, gia stémmata stis kefalés
gia eksochiká chlidáta, gia apothémata evró, misthus ke feudáta
póte sas mílise o Christós ap’ to stavró tu epáno
gia stémmata stis kefalés, gia chrisokéntites stolés
gia pite mu. Aféntes mu. na mátho prin petháno
póte sas mílise o Christós ap’ to stavró tu epáno
gia thrónus ke gia Mercedes, gia chrisokéntites stolés
gia eksochiká chlidáta, gia apothémata evró, misthus ke feudáta
póte sas mílise o Christós ap’ to stavró tu epáno
gia pite mu, Aféntes mu, na mátho, na mátho prin petháno.
Sfeteristés ke ébori, Christós tha pi agápi ke ema apó to Golgothá
dóste ta óla sta pediá pu sintrívi tis miras i podiá
de sas aníki típota, pará énas chitónas
párte to kápos sovará dóste ta óla sta pediá, allázi o eónas.
Ki an sti giagiá vulósate to stóma m’ apostupia
o piitís mu émathe «na kséris, sárka trupia
den in’ ta niáta ipotagí, ma demonas pu spázi ta kalupia»
|
