|
Ο αγέρας στα παράθυρα της πόλης τραγουδάει
το κρύο έπιασε χοντρό στις λάμπες περπατάει
κάτι φαίνεται μακριά στου δρόμου την αρχή
που τρεμοσβήνει σαν πυγολαμπίδα στη βροχή
Μάνα τις βαλίτσες μου που έκρυβες καιρό
κατέβασέ τες δωσ’ τες μου δεν κάθομαι εδώ
μη με ρωτάς που πάω δε θα ξέρω να σου πω
με γράμματα και κάρτες θα μαθαίνεις ότι ζω
Είμαστε όλοι εδώ στην τρελή βραδιά
και η βάρκα μας σκίζει τα νερά
μα το μόνο που θέλω και ζητώ να δω
τα χαμόγελα του ήλιου και της χώρας μου το φως
Σε μια βδομάδα θα ‘μαι πια σε τόπους μακρινούς
μέσα στους κήπους του Βαν Γκογκ που ανάβουνε πυρσούς
μπορεί στην πόλη της Οξφόρδης που μυρίζει χθες
με δυο βαρέλια μπίρα στου Μονάχου τις γιορτές
Μια πόλκα με τους Ρώσους στης Μονμάρτης τα στενά
από γέφυρες να βλέπω του νερού τα μυστικά
πάνω σε ντόκους οι τσιγγάνοι ξυπνάνε τα βιολιά
κι ανοίγουν χιονισμένα τα βλέφαρα του μπαρ
Είμαστε όλοι εδώ στην τρελή βραδιά
και η βάρκα μας σκίζει τα νερά
μα το μόνο που θέλω και ζητώ να δω
τα χαμόγελα του ήλιου και της χώρας μου το φως
Το μέλι απ’ τα μάτια της στάζει πάνω στο μπαρ
πανέμορφη τη βλέπω κι ας μην έχω ξαστεριά
ακόμα δυο ποτήρια αχ και θ’ αρχίσει να γελά
και θα βαρυγκομάει κάποιου άντρα τη χαρά
Κι όπως θα ψάχνει κάποιο βλέμμα μπορεί και να με δει
στη βάρκα μας επάνω να ζητάω επιστροφή
θα έρθει λίγο πιο κοντά μου κι εγώ σ’ αυτή
και έτσι αγκαλιασμένοι θα βουλιάξουμε μαζί
Είμαστε όλοι εδώ στην τρελή βραδιά
και η βάρκα μας σκίζει τα νερά
μα το μόνο που θέλω και ζητώ να δω
τα χαμόγελα του ήλιου και της χώρας μου το φως
|
O agéras sta paráthira tis pólis tragudái
to krío épiase chontró stis lábes perpatái
káti fenete makriá stu drómu tin archí
pu tremosvíni san pigolabída sti vrochí
Mána tis valítses mu pu ékrives keró
katévasé tes dos’ tes mu den káthome edó
mi me rotás pu páo de tha kséro na su po
me grámmata ke kártes tha mathenis óti zo
Imaste óli edó stin trelí vradiá
ke i várka mas skízi ta nerá
ma to móno pu thélo ke zitó na do
ta chamógela tu íliu ke tis chóras mu to fos
Se mia vdomáda tha ‘me pia se tópus makrinus
mésa stus kípus tu Oan Gkogk pu anávune pirsus
bori stin póli tis Oksfórdis pu mirízi chthes
me dio varélia bíra stu Monáchu tis giortés
Mia pólka me tus Rósus stis Monmártis ta stená
apó géfires na vlépo tu neru ta mistiká
páno se ntókus i tsingáni ksipnáne ta violiá
ki anigun chionisména ta vléfara tu bar
Imaste óli edó stin trelí vradiá
ke i várka mas skízi ta nerá
ma to móno pu thélo ke zitó na do
ta chamógela tu íliu ke tis chóras mu to fos
To méli ap’ ta mátia tis stázi páno sto bar
panémorfi ti vlépo ki as min écho ksasteriá
akóma dio potíria ach ke th’ archísi na gelá
ke tha varigkomái kápiu ántra ti chará
Ki ópos tha psáchni kápio vlémma bori ke na me di
sti várka mas epáno na zitáo epistrofí
tha érthi lígo pio kontá mu ki egó s’ aftí
ke étsi agkaliasméni tha vuliáksume mazí
Imaste óli edó stin trelí vradiá
ke i várka mas skízi ta nerá
ma to móno pu thélo ke zitó na do
ta chamógela tu íliu ke tis chóras mu to fos
|
