Μια αναπνοή μέχρι εκεί που φτάνει το φιλί σου
τόσο μακριά θέλω να ’ρθω
να φτιάξω όνειρα που αντέχουν στον χρόνο
στο χάδι σου να κρυφτώ
Κι ας λες πως η αγάπη τελειώνει
στα δύο χωρίζει και πάει
κι ας λες πως η αγάπη πληγώνει
και σε προσπερνά
Μη φοβάσαι όπου να ’σαι
θα ’μαι πάντα εκεί στην καρδιά σου
στα φτερά σου θ’ ανεβαίνω
και μαζί σου θα πετάω
Μη φοβάσαι όπου να ’σαι
θα ’μαι πάντα εκεί να σ’ αγγίζω
ν’ αγκαλιάζω τη φωτιά
Μια ανατολή μέχρι εκεί που ανοίγει η ματιά σου
τόσο μακριά θέλω να ’ρθω
να γράψω λέξεις που ποτέ δε θα σβήσουν
στα χέρια σου να κλειστώ
Κι ας λες πως η αγάπη τελειώνει
κι αφήνει κομμάτια παντού
κι ας λες πως η αγάπη πληγώνει
και φεύγει γι’αλλού
Μη φοβάσαι όπου να ’σαι
θα ’μαι πάντα εκεί στην καρδιά σου
στα φτερά σου θ’ ανεβαίνω
και μαζί σου θα πετάω
Μη φοβάσαι όπου να ’σαι
θα ’μαι πάντα εκεί να σ’ αγγίζω
ν’ αγκαλιάζω τη φωτιά
Κι ας λες πως η αγάπη τελειώνει
κι αφήνει κομμάτια παντού
κι ας λες πως η αγάπη πληγώνει
και φεύγει γι’ αλλού
|
Mia anapnoí méchri eki pu ftáni to filí su
tóso makriá thélo na ’rtho
na ftiákso ónira pu antéchun ston chróno
sto chádi su na kriftó
Ki as les pos i agápi telióni
sta dío chorízi ke pái
ki as les pos i agápi pligóni
ke se prosperná
Mi fováse ópu na ’se
tha ’me pánta eki stin kardiá su
sta fterá su th’ aneveno
ke mazí su tha petáo
Mi fováse ópu na ’se
tha ’me pánta eki na s’ angizo
n’ agkaliázo ti fotiá
Mia anatolí méchri eki pu anigi i matiá su
tóso makriá thélo na ’rtho
na grápso léksis pu poté de tha svísun
sta chéria su na klistó
Ki as les pos i agápi telióni
ki afíni kommátia pantu
ki as les pos i agápi pligóni
ke fevgi gi’allu
Mi fováse ópu na ’se
tha ’me pánta eki stin kardiá su
sta fterá su th’ aneveno
ke mazí su tha petáo
Mi fováse ópu na ’se
tha ’me pánta eki na s’ angizo
n’ agkaliázo ti fotiá
Ki as les pos i agápi telióni
ki afíni kommátia pantu
ki as les pos i agápi pligóni
ke fevgi gi’ allu
|