Τρελαίνει τις πυξίδες τ’ ουρανού τ’ αγιάζι
κι ο κόσμος κατεβάζει τα ρολά
μου λες πως δε μας παίρνει για πολλά
μα είμαι δίπλα σου καθώς βραδιάζει.
Σκιές και φώτα σ’ αυτοσχέδιο μπαλέτο
γέλια που σμίγουν μ’ αναφιλητά
στο χέρι μου ένα τσιγάρο σκέτο
που τη φωτιά σου μόνο αναζητά.
Μη με φοβάσαι, δώσ’ μου το χέρι
μαζί να ζήσουμε η νύχτα όσα φέρει
μη με φοβάσαι, δώσ’ μου το χέρι
είναι ο έρωτας το πιο γλυκό μαχαίρι.
Πάψε να ψάχνεις λόγο και σκοπό
σε ότι κάνω και σε ότι πω
ούτε που ξέρω γιατί σ’ αγαπώ
κι όμως μπορώ για σένα να κοπώ
και σαν τσιγάρο να καώ.
Τρελαίνει τις πυξίδες τ’ ουρανού τ’ αγιάζι
θολό ποτάμι ο κόσμος και κυλά
το ξέρω δε με παίρνει για πολλά
μα είμαι δίπλα σου καθώς βραδιάζει.
|
Treleni tis piksídes t’ uranu t’ agiázi
ki o kósmos katevázi ta rolá
mu les pos de mas perni gia pollá
ma ime dípla su kathós vradiázi.
Skiés ke fóta s’ aftoschédio baléto
gélia pu smígun m’ anafilitá
sto chéri mu éna tsigáro skéto
pu ti fotiá su móno anazitá.
Mi me fováse, dós’ mu to chéri
mazí na zísume i níchta ósa féri
mi me fováse, dós’ mu to chéri
ine o érotas to pio glikó macheri.
Pápse na psáchnis lógo ke skopó
se óti káno ke se óti po
ute pu kséro giatí s’ agapó
ki ómos boró gia séna na kopó
ke san tsigáro na kaó.
Treleni tis piksídes t’ uranu t’ agiázi
tholó potámi o kósmos ke kilá
to kséro de me perni gia pollá
ma ime dípla su kathós vradiázi.
|