Τι θα βγει κι αν απόψε
πάλι μόνοι βρεθούμε
Δεν αλλάζει η μοίρα
μ’ όσα λόγια κι αν πούμε
Τι θα βγει κι αν απόψε
ειδωθούμε μια ώρα
Το πικρό μας φινάλε
το γνωρίζουμε τώρα
Μη το βιάζεις το δάκρυ
μοναχό θα κυλήσει
Μόλις φτάσει ο πόνος
στην καρδιά και μιλήσει
Δεν ξεχνάει κανέναν
κι ούτε κάνει χατίρια
και οι δυο θα τα πιούμε
τα δικά του ποτήρια
Τι θα βγει κι αν απόψε
κλαίμε πάλι κι οι δυο
δεν αλλάζει η μοίρα
της ζωής το βιβλίο
Τι θα βγει κι αν απόψε
πούμε πάλι δυο λόγια
η αρχή μας θα είναι
στα πικρά μοιρολόγια
|
Ti tha vgi ki an apópse
páli móni vrethume
Den allázi i mira
m’ ósa lógia ki an pume
Ti tha vgi ki an apópse
idothume mia óra
To pikró mas finále
to gnorízume tóra
Mi to viázis to dákri
monachó tha kilísi
Mólis ftási o pónos
stin kardiá ke milísi
Den ksechnái kanénan
ki ute káni chatíria
ke i dio tha ta piume
ta diká tu potíria
Ti tha vgi ki an apópse
kleme páli ki i dio
den allázi i mira
tis zoís to vivlío
Ti tha vgi ki an apópse
pume páli dio lógia
i archí mas tha ine
sta pikrá mirológia
|