Απόψε η αγάπη μας θα γίνει ένα τραγούδι
στ’ αστέρια θα φτάσει ψηλά
ζωής λευκό λουλούδι.
Μη με ρωτάς γιατί πονώ
τα μάτια σου όταν κοιτάζω
βαθιά κρυμμένο μυστικό
το βλέμμα σου φορώ
κι αλλάζω.
Πίστεψα κι άφησα γι’ άλλη μια φορά
τη φωτιά της ψυχής να μ’ αγγίξει ξανά
με πράγματα, λόγια δικά μας μοναδικά
μιας αγάπης μικρής η βροχή ξεκινά
Μη σταματάς.
Στα όνειρά μας έρχεται, τα δίνει και τα παίρνει
Δεν ξέρω αν θ’ αντέξουμε σε αυτό
το κάτι που μας δένει.
Το χέρι μου στο στήθος σου
χαράζει μιαν αλήθεια
στο βάθος του ορίζοντα ο έρωτας
δε γίνεται συνήθεια.
Πίστεψε κι άφησε γι’ άλλη μια φορά
τη φωτιά της ψυχής να σ’ αγγίξει ξανά
με πράγματα, λόγια δικά μας μοναδικά
μιας αγάπης μικρής η βροχή σταματά.
Μη σταματάς
Να μ’ αγαπάς.
Μη σταματάς
Να μ’ αγαπάς
|
Apópse i agápi mas tha gini éna tragudi
st’ astéria tha ftási psilá
zoís lefkó luludi.
Mi me rotás giatí ponó
ta mátia su ótan kitázo
vathiá krimméno mistikó
to vlémma su foró
ki allázo.
Pístepsa ki áfisa gi’ álli mia forá
ti fotiá tis psichís na m’ angiksi ksaná
me prágmata, lógia diká mas monadiká
mias agápis mikrís i vrochí ksekiná
Mi stamatás.
Sta ónirá mas érchete, ta díni ke ta perni
Den kséro an th’ antéksume se aftó
to káti pu mas déni.
To chéri mu sto stíthos su
charázi mian alíthia
sto váthos tu orízonta o érotas
de ginete siníthia.
Pístepse ki áfise gi’ álli mia forá
ti fotiá tis psichís na s’ angiksi ksaná
me prágmata, lógia diká mas monadiká
mias agápis mikrís i vrochí stamatá.
Mi stamatás
Na m’ agapás.
Mi stamatás
Na m’ agapás
|