Τα παντοτινά, θάλασσες, βουνά
κι ό,τι αγαπώ, μέσα μου κρατώ
τις ακρογιαλιές, σαν τις αγκαλιές
μια Ελλάδα φως, πέτρα κι ουρανός
Όλοι οι καιροί σκύβουν πάνω από τον Παρθενώνα
Μες στους αιώνες τα μάρμαρα ακόμα σκοπούς τραγουδούν
Πάνω στην Κύπρο με δυόσμο μυρίζει το χώμα
Και στις Κυκλάδες με χρώματα άσπρα και ήλιο μεθούν
Βράχοι και σπηλιές, σπίτια με αυλές
φύλλα και νερά, λόγια καθαρά
κόσμος τρυφερός, μέγας και μικρός
μια Ελλάδα φως, πέτρα κι ουρανός
Όλοι οι καιροί σκύβουν πάνω από τον Παρθενώνα
Μες στους αιώνες τα μάρμαρα ακόμα σκοπούς τραγουδούν
Πάνω στην Κύπρο με δυόσμο μυρίζει το χώμα
Και στις Κυκλάδες με χρώματα άσπρα και ήλιο μεθούν
Η πατρίδα αυτή, μήτρα ποιητή
λύρα τραγουδιού κι αλμυρού φιλιού
κέντημα χρυσό, πάνω σε κισσό
μια Ελλάδα φως, πέτρα κι ουρανός
Όλοι οι καιροί σκύβουν πάνω από τον Παρθενώνα
Μες στους αιώνες τα μάρμαρα ακόμα σκοπούς τραγουδούν
Πάνω στην Κύπρο με δυόσμο μυρίζει το χώμα
Και στις Κυκλάδες με χρώματα άσπρα και ήλιο μεθούν
|
Ta pantotiná, thálasses, vuná
ki ó,ti agapó, mésa mu krató
tis akrogialiés, san tis agkaliés
mia Elláda fos, pétra ki uranós
Όli i keri skívun páno apó ton Parthenóna
Mes stus eónes ta mármara akóma skopus tragudun
Páno stin Kípro me diósmo mirízi to chóma
Ke stis Kikládes me chrómata áspra ke ílio methun
Oráchi ke spiliés, spítia me avlés
fílla ke nerá, lógia kathará
kósmos triferós, mégas ke mikrós
mia Elláda fos, pétra ki uranós
Όli i keri skívun páno apó ton Parthenóna
Mes stus eónes ta mármara akóma skopus tragudun
Páno stin Kípro me diósmo mirízi to chóma
Ke stis Kikládes me chrómata áspra ke ílio methun
I patrída aftí, mítra piití
líra tragudiu ki almiru filiu
kéntima chrisó, páno se kissó
mia Elláda fos, pétra ki uranós
Όli i keri skívun páno apó ton Parthenóna
Mes stus eónes ta mármara akóma skopus tragudun
Páno stin Kípro me diósmo mirízi to chóma
Ke stis Kikládes me chrómata áspra ke ílio methun
|