Μια νύχτα μεθυσμένη,
δεν ξέρεις τι συμβαίνει,
λάμπουν σαν άσπρο βότσαλο
τ’ αστέρια στο βυθό.
Μια νύχτα ταραγμένη,
ο νους σου παραδέρνει
στο ρεύμα της αγάπης σου,
μες στο κρεβάτι σου.
Τα χέρια σου μισάνοιχτα,
ας βάλουν στα μεσάνυχτα φωτιά,
πριν σβήσουνε τα φώτα σου,
ας κάψει το κορμί σου πυρκαγιά.
Μια νύχτα μεθυσμένη,
θα βγεις στην παραλία
και θα μετρήσεις τα παιδιά,
στου δρόμου τη γωνιά.
Μια νύχτα ταραγμένη,
θα είσαι σαν μια ξένη,
στο ρεύμα της αγάπης σου,
μες στο κρεβάτι σου.
Τα χέρια σου μισάνοιχτα,
ας βάλουν στα μεσάνυχτα φωτιά,
πριν σβήσουνε τα φώτα σου,
ας κάψει το κορμί σου πυρκαγιά.
Μια νύχτα μεθυσμένη,
δεν ξέρεις τι συμβαίνει
στο ρεύμα της αγάπης σου,
μες στο κρεβάτι σου.
|
Mia níchta methisméni,
den kséris ti simveni,
lábun san áspro vótsalo
t’ astéria sto vithó.
Mia níchta taragméni,
o nus su paradérni
sto revma tis agápis su,
mes sto kreváti su.
Ta chéria su misánichta,
as válun sta mesánichta fotiá,
prin svísune ta fóta su,
as kápsi to kormí su pirkagiá.
Mia níchta methisméni,
tha vgis stin paralía
ke tha metrísis ta pediá,
stu drómu ti goniá.
Mia níchta taragméni,
tha ise san mia kséni,
sto revma tis agápis su,
mes sto kreváti su.
Ta chéria su misánichta,
as válun sta mesánichta fotiá,
prin svísune ta fóta su,
as kápsi to kormí su pirkagiá.
Mia níchta methisméni,
den kséris ti simveni
sto revma tis agápis su,
mes sto kreváti su.
|