Μια Παναγιά
μιαν αγάπη μου έχω κλείσει
σ’ ερημοκλήσι αλαργινό
κάθε βραδιά
της καρδιάς την πόρτα ανοίγω
κοιτάζω λίγο και προσκυνώ.
Πότε θα ‘ρθει, πότε θα ‘ρθει
το καλοκαίρι
πότε τ’ αστέρι θ’ αναστηθεί
να σου φορέσω στα μαλλιά
χρυσό στεφάνι
σαν πυροφάνι σ’ ακρογιαλιά.
Μια Παναγιά
μιαν αγάπη μου έχω κλείσει
σ’ ερημοκλήσι αλαργινό
κάθε βραδιά
της καρδιάς την πόρτα ανοίγω
δακρύζω λίγο και προσκυνώ.
|
Mia Panagiá
mian agápi mu écho klisi
s’ erimoklísi alarginó
káthe vradiá
tis kardiás tin pórta anigo
kitázo lígo ke proskinó.
Póte tha ‘rthi, póte tha ‘rthi
to kalokeri
póte t’ astéri th’ anastithi
na su foréso sta malliá
chrisó stefáni
san pirofáni s’ akrogialiá.
Mia Panagiá
mian agápi mu écho klisi
s’ erimoklísi alarginó
káthe vradiá
tis kardiás tin pórta anigo
dakrízo lígo ke proskinó.
|