|
Μπορεί στα μάτια σου να πέφτω χαμηλά μ’αυτά που κάνω
μπορεί να γίνομαι κομμάτια νευρικός και φορτικός
όμως δεν βάζω τίποτα άλλο από σένα παραπάνω
και κάνω λάθη συνεχώς μαζί σου ο τρελός
Μα τι να κάνω σε λατρεύω
τα πάντα γύρω σου ζηλεύω
κι αυτό που χρόνια κοροϊδεύω
τώρα το έπαθα εγώ
Μα τι να κάνω σε λατρεύω
και με τη ζήλια μου παλεύω
και να σε χάσω κινδυνεύω
μα τι να κάνω σ’ αγαπώ
Μπορεί να πνίγομαι στη σκέψη πως μια μέρα θα μου φύγεις
μπορεί να νιώθω πως βουλιάζω σαν μικρός τιτανικός
μα αρρωσταίνω στην εικόνα πως εσύ μ’εγκαταλείπεις
εκεί που λίγο ηρεμώ με πιάνει πανικός
Μα τι να κάνω σε λατρεύω
τα πάντα γύρω σου ζηλεύω
κι αυτό που χρόνια κοροϊδεύω
τώρα το έπαθα εγώ
Μα τι να κάνω σε λατρεύω
και με τη ζήλια μου παλεύω
και να σε χάσω κινδυνεύω
μα τι να κάνω σ’ αγαπώ
σ’ αγαπώ…
|
Bori sta mátia su na péfto chamilá m’aftá pu káno
bori na ginome kommátia nevrikós ke fortikós
ómos den vázo típota állo apó séna parapáno
ke káno láthi sinechós mazí su o trelós
Ma ti na káno se latrevo
ta pánta giro su zilevo
ki aftó pu chrónia koroidevo
tóra to épatha egó
Ma ti na káno se latrevo
ke me ti zília mu palevo
ke na se cháso kindinevo
ma ti na káno s’ agapó
Bori na pnígome sti sképsi pos mia méra tha mu fígis
bori na niótho pos vuliázo san mikrós titanikós
ma arrosteno stin ikóna pos esí m’egkatalipis
eki pu lígo iremó me piáni panikós
Ma ti na káno se latrevo
ta pánta giro su zilevo
ki aftó pu chrónia koroidevo
tóra to épatha egó
Ma ti na káno se latrevo
ke me ti zília mu palevo
ke na se cháso kindinevo
ma ti na káno s’ agapó
s’ agapó…
|
