|
Ποια φεγγάρια σε φωτίσαν
ποιοι μαζί σου ξενυχτήσαν
και στα παιδικά σου χρόνια
πόσα φίδια, πόσα αηδόνια
Γράψαν τους δικούς σου νόμους
στους καινούργιους σου τους δρόμους
Άνοιξέ μου την ψυχή σου
ένα κάνε με μαζί σου
Μίλα μου για τη ζωή σου
κλεισ’ τα μάτια και θυμήσου
Τις παλιές σου καταιγίδες
και τα θαύματα που είδες
Σαν στιχάκι να σε μάθω
κι όσα πέρασες να πάθω
Πες μου μέσα στον καθρέφτη
της καρδιάς σου αν είδες κλέφτη
πόσοι ζήσαν τ’ όνειρό σου
τι σου τάξαν να σου δώσουν
Κι απ’ τα δώρα τους για σένα
πόσα δεν ήταν κλεμμένα
Στάσου λίγο συλλογίσου
ποιοι ζηλέψαν τη φωνή σου
|
Pia fengária se fotísan
pii mazí su ksenichtísan
ke sta pediká su chrónia
pósa fídia, pósa aidónia
Grápsan tus dikus su nómus
stus kenurgius su tus drómus
Άniksé mu tin psichí su
éna káne me mazí su
Míla mu gia ti zoí su
klis’ ta mátia ke thimísu
Tis paliés su kategides
ke ta thafmata pu ides
San sticháki na se mátho
ki ósa pérases na pátho
Pes mu mésa ston kathréfti
tis kardiás su an ides kléfti
pósi zísan t’ óniró su
ti su táksan na su dósun
Ki ap’ ta dóra tus gia séna
pósa den ítan klemména
Stásu lígo sillogisu
pii zilépsan ti foní su
|
