|
Είδα το φως της μέρας
όταν άνοιξες τα μάτια σου
πήρε φωτιά ο αέρας
το να βλέπω τα σημάδια σου παντού,
έφυγες ένα πρωί που δεν ξημέρωσε
πήρα μια αναπνοή μα δεν μου έφτασε γιατί
Μισή καρδιά έχω μέσα στο κορμί μου
στην πληγή μου έριχνες νερό
πες μου ακόμα πόσο να πληρώσω
για να ενώσω και το άλλο το μισό.
Μέσα στα δυο σου χέρια
από τον κόσμο όλο με έκρυβες
ήμουν μικρό καράβι
μα είχα εσένα που είσαι ολόλευκο πανί
έφυγες μια Κυριακή κι ο κόσμος τέλειωσε
χάρτινο γλυκό πικρό στα χείλι στέγνωσε φιλί
Μισή καρδιά έχω μέσα στο κορμί μου
στην πληγή μου έριχνες νερό
πες μου ακόμα πόσο να πληρώσω
για να ενώσω και το άλλο το μισό.
|
Ida to fos tis méras
ótan ánikses ta mátia su
píre fotiá o aéras
to na vlépo ta simádia su pantu,
éfiges éna pri pu den ksimérose
píra mia anapnoí ma den mu éftase giatí
Misí kardiá écho mésa sto kormí mu
stin pligí mu érichnes neró
pes mu akóma póso na pliróso
gia na enóso ke to állo to misó.
Mésa sta dio su chéria
apó ton kósmo ólo me ékrives
ímun mikró karávi
ma icha eséna pu ise olólefko paní
éfiges mia Kiriakí ki o kósmos téliose
chártino glikó pikró sta chili stégnose filí
Misí kardiá écho mésa sto kormí mu
stin pligí mu érichnes neró
pes mu akóma póso na pliróso
gia na enóso ke to állo to misó.
|
