|
Μ’ ένα αντίο φεύγεις
Να ξέρεις δεν ξεφεύγεις
Χάνεσαι στη νύχτα
Μα κρύβεις την αλήθεια
Όσο κι αν πονέσω
Στη μοναξιά κι αν πέσω
Να ξέρεις δε θα νικηθώ
Μπροστά σου θα με βρίσκεις να το θυμάσαι
Όπου και να πας
Θ’ αγγίζεις το κορμί μου όταν κοιμάσαι
Κι έτσι θα ξυπνάς
Μπροστά σου θα με βρίσκεις στα βήματά σου
Κάθε σου στιγμή
Και όταν θα ‘χεις άλλη στην αγκαλιά σου
Πάλι θα ‘μαι εκεί
Θα υπάρχω στη ζωή σου
Στο μυαλό και στην ψυχή σου
Μια σκιά που θα σ’ ακολουθεί
Δεν υπάρχουν λέξεις
Θ’ αντέξω και θ’ αντέξεις
Όνειρα θα κάνω
Απόψε που σε χάνω
Όμως μένει ο πόνος
Και στην καρδιά ο φόβος
Για τις επόμενες στιγμές
|
M’ éna antío fevgis
Na kséris den ksefevgis
Chánese sti níchta
Ma krívis tin alíthia
Όso ki an ponéso
Sti monaksiá ki an péso
Na kséris de tha nikithó
Brostá su tha me vrískis na to thimáse
Όpu ke na pas
Th’ angizis to kormí mu ótan kimáse
Ki étsi tha ksipnás
Brostá su tha me vrískis sta vímatá su
Káthe su stigmí
Ke ótan tha ‘chis álli stin agkaliá su
Páli tha ‘me eki
Tha ipárcho sti zoí su
Sto mialó ke stin psichí su
Mia skiá pu tha s’ akoluthi
Den ipárchun léksis
Th’ antékso ke th’ antéksis
Όnira tha káno
Apópse pu se cháno
Όmos méni o pónos
Ke stin kardiá o fóvos
Gia tis epómenes stigmés
|
