Η αλήθεια είναι ότι
Όλα τα χρωστώ σε σένα
Και τον πόνο και τις πίκρες
Και τα μάτια τα κλαμμένα
Και γι’ αυτό τώρα που μ’ έχεις πια προδώσει,
Μια ευχή θέλει η καρδιά μου να σου δώσει!
Να καούνε τα κρεβάτια που ξαπλώνεις
Και τον έρωτα που ζήσαμε σκοτώνεις,
Κι όπως στάχτη έχεις κάνει την ψυχή μου
Να σε καίει μια ζωή η ανάμνησή μου!
Να καούνε τα κρεβάτια που ξαπλώνεις
Και τον έρωτα που ζήσαμε σκοτώνεις
Κι όπως έκαψες εσύ τα όνειρά μου!
Να σου καίει την ψυχή το όνομά μου!
Η αλήθεια είναι ότι
Όλα εσύ μου τα ’χεις μάθει
Να δακρύζω, να υποφέρω,
Να ξεχάσω τι ’ναι αγάπη,
Έχεις κάνει την καρδιά μου να ματώσει
Και δεν πρόκειται ποτέ να σ’ αθωώσει
|
I alíthia ine óti
Όla ta chrostó se séna
Ke ton póno ke tis píkres
Ke ta mátia ta klamména
Ke gi’ aftó tóra pu m’ échis pia prodósi,
Mia efchí théli i kardiá mu na su dósi!
Na kaune ta krevátia pu ksaplónis
Ke ton érota pu zísame skotónis,
Ki ópos stáchti échis káni tin psichí mu
Na se kei mia zoí i anámnisí mu!
Na kaune ta krevátia pu ksaplónis
Ke ton érota pu zísame skotónis
Ki ópos ékapses esí ta ónirá mu!
Na su kei tin psichí to ónomá mu!
I alíthia ine óti
Όla esí mu ta ’chis máthi
Na dakrízo, na ipoféro,
Na ksecháso ti ’ne agápi,
Έchis káni tin kardiá mu na matósi
Ke den prókite poté na s’ athoósi
|