Με ρωτάς τι κάνω
Αν κερδίζω ή χάνω
Χωρίς εσένα
Με ρωτάς «τι νέα;»
Κι αφελώς μοιραία
Αλλάζω θέμα
Δεν θα σου δώσω το δικαίωμα αυτό
Να μάθεις τι κάνω πως νιώθω
Γιατί είναι θέμα βαθιά προσωπικό
Δεν πρόκειται ποτέ μου να σου πω
Πως είμαι έτσι κι έτσι
Το γέλιο μου έχεις κλέψει
Για χρόνια ποτισμένη
Στα χιόνια χαμένη
Να ζω στους μείον έξι
Πόσο η καρδιά ν’ αντέξει
Χιλιόμετρα να τρέξει
Στη λάσπη και στον πάγο
Βουλιάζει το άδειο
Κορμί που είχες λατρέψει
Μα δε θα πω ούτε λέξη
πως είμαι έτσι κι έτσι
Και δε θα πω ούτε λέξη
πως είμαι έτσι κι έτσι
Με ρωτάς πως είμαι
η ζωή αν είναι
ίδια για μένα
σου χαμογελάω
κι αυστηρά απαντάω
άλλο ένα ψέμα
Δεν θα σου δώσω το δικαίωμα αυτό
Να μάθεις τι κάνω πως νιώθω
Γιατί είναι θέμα βαθιά προσωπικό
Δεν πρόκειται ποτέ μου να σου πω
Πως είμαι έτσι κι έτσι
Το γέλιο μου έχεις κλέψει
|
Me rotás ti káno
An kerdízo í cháno
Chorís eséna
Me rotás «ti néa;»
Ki afelós mirea
Allázo théma
Den tha su dóso to dikeoma aftó
Na máthis ti káno pos niótho
Giatí ine théma vathiá prosopikó
Den prókite poté mu na su po
Pos ime étsi ki étsi
To gélio mu échis klépsi
Gia chrónia potisméni
Sta chiónia chaméni
Na zo stus mion éksi
Póso i kardiá n’ antéksi
Chiliómetra na tréksi
Sti láspi ke ston págo
Ouliázi to ádio
Kormí pu iches latrépsi
Ma de tha po ute léksi
pos ime étsi ki étsi
Ke de tha po ute léksi
pos ime étsi ki étsi
Me rotás pos ime
i zoí an ine
ídia gia ména
su chamogeláo
ki afstirá apantáo
állo éna pséma
Den tha su dóso to dikeoma aftó
Na máthis ti káno pos niótho
Giatí ine théma vathiá prosopikó
Den prókite poté mu na su po
Pos ime étsi ki étsi
To gélio mu échis klépsi
|