Σε βρήκα μόνο κάποια ατέλειωτη βραδιά,
στα μπαρ της λύπης να μιλάς μ’ ένα ποτήρι.
Εγώ γυρνούσα τρύπια τσέπη κι αγκαλιά,
και συ φιγούρα φιλμ νουάρ σε χαρακίρι.
Το χάλι μου έκανα ιπτάμενο χαλί,
για να πετάξουμε μαζί στα περασμένα.
Κι όταν μας βρήκε το πρωί μου ‘πες στ’ αυτί,
δεν έχω άλλον ουρανό έξω από σένα.
Να με θυμάσαι, να με θυμάσαι,
όταν κρυώνεις κι όταν φοβάσαι.
Να με θυμάσαι, να με θυμάσαι,
όταν πονάς και δεν κοιμάσαι.
Σε βρήκα πάλι ένα απόγευμα ζεστό,
στου σινεμά το φουαγιέ να τριγυρίζεις.
Μες στον καπνό πέταξα ένα σ’ αγαπώ,
κι εσύ αμίλητος να κλαις και να καπνίζεις.
Τώρα χαμένη στων ονείρων μου το χάρτη,
όλο ρωτώ πως τα ‘φερε έτσι η ζωή.
Αυτοί που φύγανε να με καλούν σε πάρτι,
κι αυτοί που ζούνε να μου λείπουν πιο πολύ.
|
Se vríka móno kápia atélioti vradiá,
sta bar tis lípis na milás m’ éna potíri.
Egó girnusa trípia tsépi ki agkaliá,
ke si figura film nuár se charakíri.
To cháli mu ékana iptámeno chalí,
gia na petáksume mazí sta perasména.
Ki ótan mas vríke to pri mu ‘pes st’ aftí,
den écho állon uranó ékso apó séna.
Na me thimáse, na me thimáse,
ótan kriónis ki ótan fováse.
Na me thimáse, na me thimáse,
ótan ponás ke den kimáse.
Se vríka páli éna apógevma zestó,
stu sinemá to fuagié na trigirízis.
Mes ston kapnó pétaksa éna s’ agapó,
ki esí amílitos na kles ke na kapnízis.
Tóra chaméni ston oniron mu to chárti,
ólo rotó pos ta ‘fere étsi i zoí.
Afti pu fígane na me kalun se párti,
ki afti pu zune na mu lipun pio polí.
|