Μέρες που γλιστρούν μέσα απ’ τα χέρια σου
Πάνε μέρες που έχασα το γέλιο σου
Φτιάχνεις μέσα σου όνειρα μα είναι μικρά
Πόσο θέλω απόψε να σε δω όπως παλιά
να γελάς….
Να σε δω να γελάς,
να σε δω να μου γελάς
Μια στιγμή κι αν χαθεί
τότε ο χρόνος θα πει το γιατί
Σκέψεις που προδίδουνε τα λόγια σου
σύννεφα μου κρύβουνε το γέλιο σου
Φτιάχνεις τόσα κάστρα μα κι αυτά μικρά
Πόσο θέλω απόψε να σε δω όπως παλιά
να γελάς….
|
Méres pu glistrun mésa ap’ ta chéria su
Páne méres pu échasa to gélio su
Ftiáchnis mésa su ónira ma ine mikrá
Póso thélo apópse na se do ópos paliá
na gelás….
Na se do na gelás,
na se do na mu gelás
Mia stigmí ki an chathi
tóte o chrónos tha pi to giatí
Sképsis pu prodídune ta lógia su
sínnefa mu krívune to gélio su
Ftiáchnis tósa kástra ma ki aftá mikrá
Póso thélo apópse na se do ópos paliá
na gelás….
|