Να ’ταν η ψυχή μου πέτρα
Να μεγάλωνε στα μέτρα
Για μια φορά
Από το ψέμα πιο βαριά
Να ’ταν η ζωή μου ατσάλι
Μη βρεθεί σε μαύρο χαλί
Για μια φορά
Να μη λυγίσει η καρδιά
Είναι αγιάτρευτος ο νους
Στο πυρετό της μέρας
Όταν ο έρωτας που ζει
Γίνει φωτιά κι αέρας
Να ’ταν το κορμί μετάξι
Να γλυστρίσω πριν με πιάσει
Για μια φορά
Να του ξεφύγω μια φορά
Να ’ταν τ’όνειρό μου εντάξει
Τίποτα να μη μου τάξει
Για μια φορά
Να μην αλλάξει ξαφνικά
Είναι αγιάτρευτος ο νους
Στο πυρετό της μέρας
Όταν ο έρωτας που ζει
Γίνει φωτιά κι αέρας
Είναι αγιάτρευτος ο νους
Στο πυρετό της μέρας
Όταν ο έρωτας που ζει
Γίνει φωτιά κι αέρας
|
Na ’tan i psichí mu pétra
Na megálone sta métra
Gia mia forá
Apó to pséma pio variá
Na ’tan i zoí mu atsáli
Mi vrethi se mavro chalí
Gia mia forá
Na mi ligisi i kardiá
Ine agiátreftos o nus
Sto piretó tis méras
Όtan o érotas pu zi
Gini fotiá ki aéras
Na ’tan to kormí metáksi
Na glistríso prin me piási
Gia mia forá
Na tu ksefígo mia forá
Na ’tan t’óniró mu entáksi
Típota na mi mu táksi
Gia mia forá
Na min alláksi ksafniká
Ine agiátreftos o nus
Sto piretó tis méras
Όtan o érotas pu zi
Gini fotiá ki aéras
Ine agiátreftos o nus
Sto piretó tis méras
Όtan o érotas pu zi
Gini fotiá ki aéras
|