Να ’χα την ξύπνια μηχανή
στο χρόνο να ’ρθω πίσω,
να φτάσω τότε και εκεί
που ήταν να σ’ αντικρίσω.
Να ζήσω πάλι τη σκηνή
όπου θα σε φιλήσω
αργά αργά κι απ’ την αρχή
και έτσι γλυκά να σβήσω.
Αχ, μετά το χωρισμό
το τρελό μου το μυαλό
το τρελό μου το μυαλό
μου στήνει μηχανές.
Κι είναι ωστόσο τόσο απλό
να ’ρθεις πάλι εσύ εδώ
να ’ρθεις πάλι εσύ εδώ,
φτάνει να το θες.
Να ’χα την ξύπνια μηχανή
στο χρόνο να ’ρθω πίσω
πριν από κείνη τη στιγμή
που μου ’πες “θα σ’ αφήσω”.
Να ζήσω γι’ άλλη μια ζωή
και να καθυστερήσω,
ν’ αργήσει η δόλια η στιγμή
για να σε μεταπείσω.
Αχ, μετά το χωρισμό
το τρελό μου το μυαλό
το τρελό μου το μυαλό
μου στήνει μηχανές.
Κι είναι ωστόσο τόσο απλό
να ’ρθεις πάλι εσύ εδώ
να ’ρθεις πάλι εσύ εδώ,
φτάνει να το θες.
|
Na ’cha tin ksípnia michaní
sto chróno na ’rtho píso,
na ftáso tóte ke eki
pu ítan na s’ antikríso.
Na zíso páli ti skiní
ópu tha se filíso
argá argá ki ap’ tin archí
ke étsi gliká na svíso.
Ach, metá to chorismó
to treló mu to mialó
to treló mu to mialó
mu stíni michanés.
Ki ine ostóso tóso apló
na ’rthis páli esí edó
na ’rthis páli esí edó,
ftáni na to thes.
Na ’cha tin ksípnia michaní
sto chróno na ’rtho píso
prin apó kini ti stigmí
pu mu ’pes “tha s’ afíso”.
Na zíso gi’ álli mia zoí
ke na kathisteríso,
n’ argísi i dólia i stigmí
gia na se metapiso.
Ach, metá to chorismó
to treló mu to mialó
to treló mu to mialó
mu stíni michanés.
Ki ine ostóso tóso apló
na ’rthis páli esí edó
na ’rthis páli esí edó,
ftáni na to thes.
|