|
Στους καταρράκτες του Ασσυάν
σε βρήκα κάποτε να κλαις
να προσπαθείς με ένα αμάν
να εξορκίσεις τις ψυχές.
Ύστερα σ’ είδα να γερνάς
στο Αλγέρι κάπου ένα πρωί
και το κορμί σου να πουλάς
για ένα κάλπικο φιλί.
Χόρεψε μωρό μου, χόρεψε
κι ήρθε η καρδιά μου
να χτυπήσει παλαμάκια.
Χόρεψε μωρό μου, χόρεψε
είκοσι αιώνες
πως σκορπίσαν σαν πουλάκια;
Χόρεψε μωρό μου, χόρεψε
μην στήνεις ξώβεργα
εγώ σου το `λεγα
θα πάνε στα χαμένα
της ζωής μας τα χρονάκια.
Το γιαταγάνι της φθοράς
στα τύψη και σαν ενοχή
στο στήθος σ’ είδα να κρεμάς
μην έρθει δύσκολη στιγμή.
Κι ύστερα πάλι στο Κεμπίρ
με μια νύχτα στη ψυχή
σε βρήκα κι είχες το Ναδίρ
στο μάτι σαν μια απειλή.
|
Stus katarráktes tu Assián
se vríka kápote na kles
na prospathis me éna amán
na eksorkísis tis psichés.
Ύstera s’ ida na gernás
sto Algéri kápu éna pri
ke to kormí su na pulás
gia éna kálpiko filí.
Chórepse moró mu, chórepse
ki írthe i kardiá mu
na chtipísi palamákia.
Chórepse moró mu, chórepse
ikosi eónes
pos skorpísan san pulákia;
Chórepse moró mu, chórepse
min stínis ksóverga
egó su to `lega
tha páne sta chaména
tis zoís mas ta chronákia.
To giatagáni tis fthorás
sta típsi ke san enochí
sto stíthos s’ ida na kremás
min érthi dískoli stigmí.
Ki ístera páli sto Kebír
me mia níchta sti psichí
se vríka ki iches to Nadír
sto máti san mia apilí.
|
