Ήταν δύσκολος χειμώνας
Κι έκρυβε παγίδες
Έριξε μες στη ζωή μου
άγριες καταιγίδες
Κι εσύ κλαις, πάλι κλαις
και ζητάς μια ευκαιρία
Με ρωτάς να σου πω αν ακόμα σ’ αγαπώ
Ναι ναι σ’ αγαπώ
Κι ό,τι κι αν πω
είσαι η ζωή μου ακόμα,
Ναι ναι σ’ αγαπώ
Τα ομολογώ
δε σε ξεπέρασα ποτέ
Ήταν δύσκολη αγάπη
Μ έκανε κομμάτια
Όμως άξιζε ο πόνος
Για τα δικά σου μάτια
Κι εσύ κλαις, πάλι κλαις
και ζητάς μια ευκαιρία
Με ρωτάς να σου πω αν ακόμα σ’ αγαπώ
Ναι ναι σ’ αγαπώ
Κι ό,τι κι αν πω
είσαι η ζωή μου ακόμα,
Ναι ναι σ’ αγαπώ
Τα ομολογώ
Δε σε ξεπέρασα ποτέ
|
Ήtan dískolos chimónas
Ki ékrive pagides
Έrikse mes sti zoí mu
ágries kategides
Ki esí kles, páli kles
ke zitás mia efkería
Me rotás na su po an akóma s’ agapó
Ne ne s’ agapó
Ki ó,ti ki an po
ise i zoí mu akóma,
Ne ne s’ agapó
Ta omologó
de se ksepérasa poté
Ήtan dískoli agápi
M ékane kommátia
Όmos áksize o pónos
Gia ta diká su mátia
Ki esí kles, páli kles
ke zitás mia efkería
Me rotás na su po an akóma s’ agapó
Ne ne s’ agapó
Ki ó,ti ki an po
ise i zoí mu akóma,
Ne ne s’ agapó
Ta omologó
De se ksepérasa poté
|