|
Όλοι οι δρόμοι πάλι μ’ οδηγούν εκεί
στο τόπο του εγκλήματος
στο τόπο του εγκλήματος νυχτιάτικα
μ’ ένα φακό στο χέρι
κάτι ψάχνω για να βρω
Στη Νέα Φιλαδέλφεια
κάπου στη Δεκέλειας
εκεί μωρό μου έπεσα
θύμα ένοπλης ληστείας
στη Νέα Φιλαδέλφεια
εκεί που ακόμα μένεις
κάποτε μου ‘πες σ’ αγαπώ
και τώρα δε με ξέρεις
στη Νέα Φιλαδέλφεια
έκλεψες την καρδιά μου
και σαν τσαντάκι αδειανό
την πέταξες δίχως τα όνειρά μου
Κίτρινο φεγγάρι Σαββατιάτικα
σαν τα παιδιά με τα κασκόλ
σαν τα παιδιά με τα κασκόλ
που βρίζουνε
μαζί κι εγώ στους δρόμους
δίχως λόγο περπατώ.
|
Όli i drómi páli m’ odigun eki
sto tópo tu egklímatos
sto tópo tu egklímatos nichtiátika
m’ éna fakó sto chéri
káti psáchno gia na vro
Sti Néa Filadélfia
kápu sti Dekélias
eki moró mu épesa
thíma énoplis listias
sti Néa Filadélfia
eki pu akóma ménis
kápote mu ‘pes s’ agapó
ke tóra de me kséris
sti Néa Filadélfia
éklepses tin kardiá mu
ke san tsantáki adianó
tin pétakses díchos ta ónirá mu
Kítrino fengári Savvatiátika
san ta pediá me ta kaskól
san ta pediá me ta kaskól
pu vrízune
mazí ki egó stus drómus
díchos lógo perpató.
|
