Με ιδρώτα και αξία
και το μέτωπο ψηλά, αχ!
αγωνίζομαι για σένα,
αγαπούλα μου γλυκιά.
Έχεις άντρα χρυσοχέρη
και ποτέ μην φοβηθείς,
στα δυο χέρια του τεχνίτη
σίγουρα να βασιστείς
και αρχόντισσα θα ζεις.
Ο τεχνίτης δε φοβάται,
είν’ τα χέρια του χρυσά, αχ!
στη ζωή δε θα πονέσεις
αγαπούλα μου γλυκιά.
Έχεις άντρα χρυσοχέρη
και ποτέ μην φοβηθείς,
στα δυο χέρια του τεχνίτη
σίγουρα να βασιστείς
και αρχόντισσα θα ζεις.
|
Me idróta ke aksía
ke to métopo psilá, ach!
agonízome gia séna,
agapula mu glikiá.
Έchis ántra chrisochéri
ke poté min fovithis,
sta dio chéria tu techníti
sígura na vasistis
ke archóntissa tha zis.
O technítis de fováte,
in’ ta chéria tu chrisá, ach!
sti zoí de tha ponésis
agapula mu glikiá.
Έchis ántra chrisochéri
ke poté min fovithis,
sta dio chéria tu techníti
sígura na vasistis
ke archóntissa tha zis.
|