Αν ξημερώσει σε χάνω
και στα χέρια σου απάνω
γέρνω σαν λυγαριά
Αν κάποιο τρένο σφυρίξει
μαχαιριές θα μου ρίξει
ο χαμός στην καρδιά
Νύχτα στάσου
νύχτα στάσου μια στιγμή
μια αγάπη θα πεθάνει την αυγή
Νύχτα ρίξε
νύχτα ρίξε κεραυνό
τη σκιά του που θα σβήνει να μη δω
Δε σταματούν τα ρολόγια
κι όσα μου ‘λεγες λόγια
θα τα πάρει η αυγή
Δε σε κρατάει το δάκρυ
αφού άλλη αγάπη
μακριά μου έχεις βρει
|
An ksimerósi se cháno
ke sta chéria su apáno
gérno san ligariá
An kápio tréno sfiríksi
macheriés tha mu ríksi
o chamós stin kardiá
Níchta stásu
níchta stásu mia stigmí
mia agápi tha petháni tin avgí
Níchta ríkse
níchta ríkse keravnó
ti skiá tu pu tha svíni na mi do
De stamatun ta rológia
ki ósa mu ‘leges lógia
tha ta pári i avgí
De se kratái to dákri
afu álli agápi
makriá mu échis vri
|