Ήταν όλα μαύρα σε λευκό βουνό
Περπατούσα ώρες μέχρι να σε δω
Ήσουνα κρυμμένος πίσω από το δένδρο
Σαν τον Οδυσσέα σε έρημο νησί
Μου ’δωσες το γράμμα δυο φωτογραφίες
Δακρυσμένο γέλιο και στερνό φιλί
Το φεγγάρι απόψε χάθηκε νωρίς
Να ξεφύγεις πάλι τώρα δεν μπορείς
Μου’πες λίγα λόγια για την κοινωνία
Και να τραγουδάω για τη λευτεριά
Κι όπως μου μιλούσες έσβηνες στη νύχτα
Και σε είδα μέρα στα ψηλά βουνά
Μοιάζεις άσπρος ίσκιος μες στη σκοτεινιά
Άνθος από κρίνο μες στη λησμονιά
Σαν θα μεγαλώσω θα συναντηθούμε
Για να πούμε πάλι λόγια σοβαρά
Θα ’μαι μια γυναίκα μέσα απ’ τους αγώνες
Και απ’ τη δύναμή σου θα λάμπω από χαρά
|
Ήtan óla mavra se lefkó vunó
Perpatusa óres méchri na se do
Ήsuna krimménos píso apó to déndro
San ton Odisséa se érimo nisí
Mu ’doses to grámma dio fotografíes
Dakrisméno gélio ke sternó filí
To fengári apópse cháthike norís
Na ksefígis páli tóra den boris
Mu’pes líga lógia gia tin kinonía
Ke na tragudáo gia ti lefteriá
Ki ópos mu miluses ésvines sti níchta
Ke se ida méra sta psilá vuná
Miázis áspros ískios mes sti skotiniá
Άnthos apó kríno mes sti lismoniá
San tha megalóso tha sinantithume
Gia na pume páli lógia sovará
Tha ’me mia gineka mésa ap’ tus agónes
Ke ap’ ti dínamí su tha lábo apó chará
|