Ο άντρας με το χωρισμό πονάει περισσότερο | O ántras me to chorismó ponái perissótero

Ο άντρας με το χωρισμό πονάει περισσότερο
κι ας είναι προτιμότερο απ’ ένα θλιβερό δεσμό

Δυο μήνες δεν περάσανε και σ’ είδα μάλλον να γελάς
σαν τους καθρέφτες σπάσανε τα χρόνια που περάσανε
και ζω σαν ίσκιος μιας σκιάς

Αχ γιατί όταν γελάς να μη γελώ κι εγώ
κι ότι κάνεις κι αγαπάς να μην τ’ αγαπώ κι εγώ

Δε θέλω να πονάς κι εσύ μα να υποφέρω δεν μπορώ
ακονισμένη σύγκριση με μαχαιρώνει στο λαιμό

Ο άντρας με το χωρισμό πονάει περισσότερο

Ο άντρας με το χωρισμό γίνεται ένα ερείπιο
ένα χαμένο νήπιο με γίγαντα εγωισμό

O ántras me to chorismó ponái perissótero
ki as ine protimótero ap’ éna thliveró desmó

Dio mínes den perásane ke s’ ida mállon na gelás
san tus kathréftes spásane ta chrónia pu perásane
ke zo san ískios mias skiás

Ach giatí ótan gelás na mi geló ki egó
ki óti kánis ki agapás na min t’ agapó ki egó

De thélo na ponás ki esí ma na ipoféro den boró
akonisméni sígkrisi me macheróni sto lemó

O ántras me to chorismó ponái perissótero

O ántras me to chorismó ginete éna eripio
éna chaméno nípio me giganta egismó