Το χέρι που μου έδωσες κρατώ
σχεδόν θα προσπερνούσαμε σαν ξένοι.
Να σε ρωτήσω ούτε που τολμώ
στο βλέμμα σου η απάντηση παρμένη.
Ο έρωτας δε μένει πια εδώ.
Τα δώρα που μου χάρισες κοιτώ
στο ράφι δούρειοι ίπποι αραδιασμένοι.
Απ’ έξω γράφουνε το σ’ αγαπώ
μα μέσα η αλήθεια είναι κρυμμένη.
Ο έρωτας δε μένει πια εδώ.
Σε μια φωτογραφία περπατώ
στην άκρη η πανσέληνος χορεύει
Έξω απ’ το σπίτι τ’ άστρο μας κοιτώ
μα μια φωνή βαθιά με κοροϊδεύει.
Ο έρωτας δε μένει πια εδώ.
|
To chéri pu mu édoses krató
schedón tha prospernusame san kséni.
Na se rotíso ute pu tolmó
sto vlémma su i apántisi parméni.
O érotas de méni pia edó.
Ta dóra pu mu chárises kitó
sto ráfi durii íppi aradiasméni.
Ap’ ékso gráfune to s’ agapó
ma mésa i alíthia ine krimméni.
O érotas de méni pia edó.
Se mia fotografía perpató
stin ákri i pansélinos chorevi
Έkso ap’ to spíti t’ ástro mas kitó
ma mia foní vathiá me koroidevi.
O érotas de méni pia edó.
|