Βρε γουρσούζη, όλη νύχτα
κάθεσαι και μπεκροπίνεις
και στο σπίτι τα παιδιά σου
θεονήστικα τ’ αφήνεις.
Μεθυσμένος όλη μέρα
που γυρνάς και μπεκρουλιάζεις
και την οικογένειά σου
απ’ την πείνα την ταράζεις;
επιφώνημα στην πρώτη εκτέλεση:
Γεια σου, Μάρκο μου!
Κοίταξε ν’ αλλάξεις γνώμη
να μαζέψεις τα μυαλά σου
κι αν σου μείνει μια δεκάρα
να τη φέρνεις στα παιδιά σου.
Όταν εγώ δε σου αρέσω
κοίταξε άλλη να πάρεις
δεν μπορώ για να σ’ αντέξω
να ’σαι μπέκρας και γρινιάρης.
|
Ore gursuzi, óli níchta
káthese ke bekropínis
ke sto spíti ta pediá su
theonístika t’ afínis.
Methisménos óli méra
pu girnás ke bekruliázis
ke tin ikogéniá su
ap’ tin pina tin tarázis;
epifónima stin próti ektélesi:
Gia su, Márko mu!
Kitakse n’ alláksis gnómi
na mazépsis ta mialá su
ki an su mini mia dekára
na ti férnis sta pediá su.
Όtan egó de su aréso
kitakse álli na páris
den boró gia na s’ antékso
na ’se békras ke griniáris.
|