Στης καρδιάς μου το πρώτο σεργιάνι
εμπριμέ είχα βάλει φουστάνι
και σε βλέπω στην πρώτη γωνία
να μου ρίχνεις σαΐτες ματιές.
Της μαμάς μου ο γιος ο ωραίος
από έξι παιδιά τελευταίος
είχα βγει στης αγάπης την πιάτσα
για να κάψω μωρό μου καρδιές.
Κι από τότε στρείδι μύδι
βάλαμε και δαχτυλίδι
κι όλοι λένε στην παρέα:
Ο ωραίος κι η ωραία.
Κι από τότε χείλια χείλια
σ’ αγαπώ κι είμαι στην τσίλια
κι όλοι λένε στην παρέα:
Ο ωραίος κι η ωραία.
Μ’ ένα βλέμμα κουστούμι σου ράβω
σα λαμπάδα σε τάμα ανάβω
και σου στέλνω το σήμα μωρό μου
πως για σένα επί τόπου σκορπώ.
Βάζω ένα λουλούδι στο πέτο
και χαμόγελο σκέτο κουφέτο
αχ μια φούντωση έχω στα στήθια
και μετράω σφυγμούς εκατό.
|
Stis kardiás mu to próto sergiáni
ebrimé icha váli fustáni
ke se vlépo stin próti gonía
na mu ríchnis saΐtes matiés.
Tis mamás mu o gios o oreos
apó éksi pediá telefteos
icha vgi stis agápis tin piátsa
gia na kápso moró mu kardiés.
Ki apó tóte stridi mídi
válame ke dachtilídi
ki óli léne stin paréa:
O oreos ki i orea.
Ki apó tóte chilia chilia
s’ agapó ki ime stin tsília
ki óli léne stin paréa:
O oreos ki i orea.
M’ éna vlémma kustumi su rávo
sa labáda se táma anávo
ke su stélno to síma moró mu
pos gia séna epí tópu skorpó.
Oázo éna luludi sto péto
ke chamógelo skéto kuféto
ach mia funtosi écho sta stíthia
ke metráo sfigmus ekató.
|