Σαν μια ηλιαχτίδα ήρθες στη ζωή μου ξαφνικά
μου ’πιασες το χέρι και τα δυο σου χείλη
μοιάζαν σαν να στάζανε φωτιά
Κι οι δυο μας στην ακρογιαλιά
με μια πανσέληνο αγκαλιά
μ’ ένα αθάνατο φιλί θα ονειρευτούμε
Κι οι δυο μας στην ακρογιαλιά
του έρωτά μας τη φωτιά έλα ν’ ανάψουμε μαζί
και να καούμε
Σαν δροσοσταλίδα μάτια μου σε είδα ξαφνικά
πήρα τη δροσιά σου κι απ’ την αγκαλιά σου
είπα δε θα βγω ποτέ ξανά
Κι οι δυο μας στην ακρογιαλιά
με μια πανσέληνο αγκαλιά
μ’ ένα αθάνατο φιλί θα ονειρευτούμε
Κι οι δυο μας στην ακρογιαλιά
του έρωτά μας τη φωτιά έλα ν’ ανάψουμε μαζί
και να καούμε
|
San mia iliachtída írthes sti zoí mu ksafniká
mu ’piases to chéri ke ta dio su chili
miázan san na stázane fotiá
Ki i dio mas stin akrogialiá
me mia pansélino agkaliá
m’ éna athánato filí tha onireftume
Ki i dio mas stin akrogialiá
tu érotá mas ti fotiá éla n’ anápsume mazí
ke na kaume
San drosostalída mátia mu se ida ksafniká
píra ti drosiá su ki ap’ tin agkaliá su
ipa de tha vgo poté ksaná
Ki i dio mas stin akrogialiá
me mia pansélino agkaliá
m’ éna athánato filí tha onireftume
Ki i dio mas stin akrogialiá
tu érotá mas ti fotiá éla n’ anápsume mazí
ke na kaume
|