Όταν έχω ακούσει απ’ το δικό σου στόμα σ’ αγαπώ
κι όταν νιώθω ρίγος και μόνο τ’ όνομά σου αν σκεφτώ
πως να κοιμηθώ, πως να κοιμηθώ
Έχω ταξιδέψει μέσα στο κορμί σου
κι έχω δει από μέσα τον καημό
έχεις σημαδέψει όλη τη ζωή μου
πώς να κοιμηθώ, πώς να κοιμηθώ
Οι νύχτες φωτιές που με καίνε
οι νύχτες δυο μάτια που κλαίνε
σκιές και φωνές ζωντανεύουν
αγάπη μου εσένα γυρεύουν
Όταν έχεις πάρει απ’ το δικό μου πόνο το λυγμό
και τα δυο σου χέρια τα `χεις κάνει ράγες να περνώ
πως να κοιμηθώ, πως να κοιμηθώ
Ξόδεψες για μένα την αναπνοή σου
ζήσαμε σε δείπνο μυστικό
είχες αγαπήσει όλη τη ζωή μου
πως να κοιμηθώ, πως να κοιμηθώ
Οι νύχτες φωτιές που με καίνε
οι νύχτες δυο μάτια που κλαίνε
σκιές και φωνές ζωντανεύουν
αγάπη μου εσένα γυρεύουν
|
Όtan écho akusi ap’ to dikó su stóma s’ agapó
ki ótan niótho rígos ke móno t’ ónomá su an skeftó
pos na kimithó, pos na kimithó
Έcho taksidépsi mésa sto kormí su
ki écho di apó mésa ton kaimó
échis simadépsi óli ti zoí mu
pós na kimithó, pós na kimithó
I níchtes fotiés pu me kene
i níchtes dio mátia pu klene
skiés ke fonés zontanevun
agápi mu eséna girevun
Όtan échis pári ap’ to dikó mu póno to ligmó
ke ta dio su chéria ta `chis káni ráges na pernó
pos na kimithó, pos na kimithó
Ksódepses gia ména tin anapnoí su
zísame se dipno mistikó
iches agapísi óli ti zoí mu
pos na kimithó, pos na kimithó
I níchtes fotiés pu me kene
i níchtes dio mátia pu klene
skiés ke fonés zontanevun
agápi mu eséna girevun
|