Κάθε βράδυ ξενυχτάς,
για κείνη που ‘φυγε πονάς
και γυρεύεις να σου πω
πως ν’ αντέξεις τον καημό.
Στο όνειρο κρατήσου
και ξεκίνα απ’ την αρχή.
Μόνο αυτό θυμήσου,
δε χαρίζεται η ζωή.
Οι πιο όμορφες βραδιές
είν’ αυτές που θα ‘ρθούνε
τ’ άστρα δεν έσβησαν στο χθες.
Κι οι πιο όμορφες στιγμές
είν’ αυτές που θα ‘ρθούνε,
φτάνει μονάχα να το θες.
Οι πιο όμορφες βραδιές.
Τι κι αν σπάει το γυαλί,
είναι δική σου η ζωή
κι απ’ τον πόνο πιο βαθιά
είν’ η φλόγα στη καρδιά.
Ό,τι πια δεν έχεις
μην αφήσεις να χαθεί
κι όσο ακόμα αντέχεις
τ’ όνειρό σου θα ‘ναι εκεί.
Οι πιο όμορφες βραδιές
είν’ αυτές που θα ‘ρθούνε
τ’ άστρα δεν έσβησαν στο χθες.
Κι οι πιο όμορφες στιγμές
είν’ αυτές που θα ‘ρθούνε,
φτάνει μονάχα να το θες.
Οι πιο όμορφες βραδιές.
Οι πιο όμορφες βραδιές
είν’ αυτές που θα ‘ρθούνε,
φτάνει μονάχα να το θες.
Οι πιο όμορφες βραδιές.
|
Káthe vrádi ksenichtás,
gia kini pu ‘fige ponás
ke girevis na su po
pos n’ antéksis ton kaimó.
Sto óniro kratísu
ke ksekína ap’ tin archí.
Móno aftó thimísu,
de charízete i zoí.
I pio ómorfes vradiés
in’ aftés pu tha ‘rthune
t’ ástra den ésvisan sto chthes.
Ki i pio ómorfes stigmés
in’ aftés pu tha ‘rthune,
ftáni monácha na to thes.
I pio ómorfes vradiés.
Ti ki an spái to gialí,
ine dikí su i zoí
ki ap’ ton póno pio vathiá
in’ i flóga sti kardiá.
Ό,ti pia den échis
min afísis na chathi
ki óso akóma antéchis
t’ óniró su tha ‘ne eki.
I pio ómorfes vradiés
in’ aftés pu tha ‘rthune
t’ ástra den ésvisan sto chthes.
Ki i pio ómorfes stigmés
in’ aftés pu tha ‘rthune,
ftáni monácha na to thes.
I pio ómorfes vradiés.
I pio ómorfes vradiés
in’ aftés pu tha ‘rthune,
ftáni monácha na to thes.
I pio ómorfes vradiés.
|