Πάρε τώρα της ανάμνησης το τζάμπο,
να σε πάει στου «Λουμίδη» και στο «Μάμπο».
Κι όταν φτάσεις, τέλος, πάνω απ’ τα Χαυτεία
θα σε ζώσει μια παράξενη ναυτία.
Για το σήμερα μη νοιάζεσαι καθόλου.
Μπες βαθιά στη μαύρη τρύπα της Αιόλου.
Κι όταν βγεις παιδί στη μέση του αιώνα,
θα φοράς καινούργια ρούχα απ’ του Δραγώνα.
Μην αφήνεις της ψυχής το λατομείο.
Τούνελ φτιάξε ως το παλιό Ταχυδρομείο.
Κι ένα μήνυμα με σένα παραλήπτη
γράψε κι άσε στου χωρόχρονου την κρύπτη.
Για το σήμερα μη νοιάζεσαι καθόλου.
Μπες βαθιά στη μαύρη τρύπα της Αιόλου.
Κι όταν βγεις παιδί στη μέση του αιώνα,
θα φοράς καινούργια ρούχα απ’ του Δραγώνα.
|
Páre tóra tis anámnisis to tzábo,
na se pái stu «Lumídi» ke sto «Mábo».
Ki ótan ftásis, télos, páno ap’ ta Chaftia
tha se zósi mia parákseni naftía.
Gia to símera mi niázese kathólu.
Bes vathiá sti mavri trípa tis Eólu.
Ki ótan vgis pedí sti mési tu eóna,
tha forás kenurgia rucha ap’ tu Dragóna.
Min afínis tis psichís to latomio.
Tunel ftiákse os to palió Tachidromio.
Ki éna mínima me séna paralípti
grápse ki áse stu choróchronu tin krípti.
Gia to símera mi niázese kathólu.
Bes vathiá sti mavri trípa tis Eólu.
Ki ótan vgis pedí sti mési tu eóna,
tha forás kenurgia rucha ap’ tu Dragóna.
|